Η Επιτροπή Ειρήνης Κορινθίας (μέλος της ΕΕΔΥΕ) συνεδρίασε στην Κόρινθο κατά την 15-6-2011 και συγκροτήθηκε σε σώμα ως εξής:
1. Μενέλαος Μενελάου , επικεφαλής.
2. Ιωάννα Λαζάρου , γραμματέας
3. Παύλος Καράγιωργας , υπεύθυνος επικοινωνίας , οργανωτικός γραμματέας.
4. Γεώργιος Παλούκης , ταμίας.
5. Δημήτριος Τζέκος , μέλος.
6. Γεώργιος Μπόζνος , μέλος.
7. Μαρίκα Ζερβού , μέλος.
-------
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ 16ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΕΕΔΥΕ
Κίνημα ειρήνης δυνατό ενάντια στους άδικους πολέμους και τον ιμπεριαλισμό!
Το 16ο Συνέδριο της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), που πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή 252 αντιπροσώπων, από 66 Επιτροπές Ειρήνης από όλη την Ελλάδα, στην Αθήνα, στις 28 και 29 Μάη 2011, διαπιστώνει:
Α. Ο ελληνικός λαός, η ανθρωπότητα ολόκληρη, σε περίοδο καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, βιώνουν την κλιμακούμενη, αχαλίνωτη επιθετικότητα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις ΗΠΑ, στην ΕΕ, στη Ρωσία οξύνονται. Στο κυνήγι του κέρδους, του ελέγχου και του μοιράσματος των αγορών συμμετέχουν και νέες δυνάμεις, όπως η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία. Σ' αυτό το πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών κινούνται οι ελληνικές κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα που τις στηρίζουν, μέσα και από τη συμμετοχή της χώρας μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, αλλά και με κινήσεις οικοδόμησης συμμαχιών, συνεργασίας (π.χ., με τη Ρωσία, το Ισραήλ κ.λπ.) για να υπηρετήσουν με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Γινόμαστε μάρτυρες του σκληρού ανταγωνισμού ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για νέες αγορές και πηγές ενέργειας και για τον έλεγχο των σφαιρών επιρροής. Η στρατιωτική και πολεμική βιομηχανία πετυχαίνει νέα ρεκόρ κερδών, προξενώντας όλο και περισσότερη αιματοχυσία και δυστυχία στον κόσμο. Αυτές οι εξελίξεις αυξάνουν τους κινδύνους για κλιμάκωση των πολέμων και των επιθέσεων και σε νέες περιοχές.
Η ιμπεριαλιστική επίθεση ενάντια στο λαό της Λιβύης είναι σε εξέλιξη, με στόχο την εξασφάλιση και τον έλεγχο των πηγών πετρελαίου και φυσικού αερίου προς όφελος των πολυεθνικών εταιρειών. Οπως έγινε και σε Γιουγκοσλαβία (1999), Αφγανιστάν (2001), Ιράκ (2003), ο ιμπεριαλισμός και οι οργανισμοί του χρησιμοποιούν ανθρωπιστικά και άλλα ψευδή προσχήματα για τις επιθέσεις, την επέμβαση και την κατοχή. Η ΕΕΔΥΕ, παρά την όποια γνώμη που μπορεί να έχει κανείς για το καθεστώς, θεωρεί ότι είναι δικαίωμα του λαού της Λιβύης να αποφασίσει και να καθορίσει την ηγεσία και την κυβέρνησή του, όπως και οποιουδήποτε άλλου λαού. Κατά συνέπεια, δεν πρόκειται να συναινέσουμε και ν' αποδεχτούμε καμία παρέμβαση ή προσπάθεια «αλλαγής του καθεστώτος» ή «χρωματιστή επανάσταση» και εκφράζουμε την πλήρη αλληλεγγύη μας στο λαό της Λιβύης, στην κυριαρχία του και την εδαφική του ακεραιότητα.
Β. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στη Λιβύη διεξάγεται ταυτόχρονα με τον πόλεμο που έχουν εξαπολύσει τα μονοπώλια στους λαούς με αφορμή την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Ο ελληνικός λαός βιώνει καθημερινά τις επώδυνες συνέπειες αυτού του πολέμου στη ζωή, στο παρόν και το μέλλον του. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με πρόσχημα τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος, με τη στήριξη του ΛΑ.Ο.Σ και της ΝΔ, έχει εξαπολύσει σφοδρή αντεργατική, αντιλαϊκή επίθεση, καταργώντας τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Με απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και την ουσιαστική στήριξη της αντιπολίτευσης της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ., η ζωή του λαού μας έχει μπει στη μέγγενη του «μνημονίου» και του λεγόμενου «μηχανισμού στήριξης» της ΕΕ. Με πρόσχημα την κρίση και το πρόγραμμα σταθεροποίησης, η άρχουσα τάξη στην Ελλάδα εφαρμόζει με τον πλέον βίαιο και τρομοκρατικό τρόπο προγράμματα, που έχουν προαποφασιστεί τα τελευταία 20 χρόνια, από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και μετά. Προγράμματα, που αφορούν στις εργασιακές σχέσεις και στο λαϊκό εισόδημα, στη φορολογία, στο Ασφαλιστικό - Συνταξιοδοτικό, στην Παιδεία, στην Υγεία και την Πρόνοια. Προγράμματα, που οδηγούν στην ακόμη μεγαλύτερη συγκέντρωση του πλούτου και της οικονομικής δύναμης σε ελάχιστα χέρια και στην εξάπλωση της φτώχειας σε ακόμη μεγαλύτερα τμήματα του λαού. Αντίστοιχο είναι το «μνημόνιο 2» που ετοιμάζουν και απαιτούν τη συναίνεση και των άλλων πολιτικών δυνάμεων. Στόχος τους είναι να οδηγήσουν το λαό μας στην πτώχευση και να σωθεί η πλουτοκρατία.
Γ. Το ΝΑΤΟ γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνο, με τη νέα στρατηγική που υιοθέτησε στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας, το Νοέμβρη του 2010. Προετοιμάζει έτσι το έδαφος για νέες επεμβάσεις και πολέμους, με παλιά και νέα προσχήματα, όπως την «τρομοκρατία», την «ενεργειακή ασφάλεια», τα «μεταναστευτικά ρεύματα», τις «κλιματικές αλλαγές», τις «κυβερνοεπιθέσεις στο διαδίκτυο» και άλλα.
Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η ΕΕ. Με τη λεγόμενη Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας της ΕΕ, ακολουθεί αντίστοιχη επιθετική και επεμβατική πολιτική και υιοθετεί τα ίδια προσχήματα με το ΝΑΤΟ. Αυτό φαίνεται και από τα σχέδια για αποστολή χερσαίων στρατιωτικών δυνάμεων (EUFOR) στη Λιβύη και τις ασκήσεις στην Αργυρούπολη και τη Νέα Σάντα του Κιλκίς.
Δ. Ολες οι εξελίξεις δείχνουν ότι πληθαίνουν οι κίνδυνοι για ξέσπασμα τοπικών, περιφερειακών, αλλά και γενικότερων συγκρούσεων για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών. Οξύνονται οι ανταγωνισμοί των ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και οργανισμών, όπως των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, της Ρωσίας, αλλά και της Κίνας. Το δείχνουν αυτό οι εξελίξεις στη Β. Αφρική και τη Μ. Ανατολή, στην περιοχή των Βαλκανίων, αλλά και ευρύτερα της Μεσογείου, της Κασπίας και του Καυκάσου. Οι εξελίξεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, όπου συνεχίζεται η κατοχή με χιλιάδες θύματα. Οι εξελίξεις στο παλαιστινιακό ζήτημα, όπου, παρά τους αγώνες για μια δίκαιη λύση του προβλήματος, οι ΗΠΑ και η ΕΕ εξοπλίζουν και στηρίζουν το Ισραήλ - όπως και η ελληνική κυβέρνηση που πραγματοποιεί προκλητικά και κοινά στρατιωτικά γυμνάσια μαζί του - και προωθούν μια συμφωνία - «παρωδία», με ένα παλαιστινιακό κράτος χωρίς σύνορα και στρατό, ενώ μεθοδεύουν και την αυτονόμηση της Λωρίδας της Γάζας. Οι εξελίξεις στο Κυπριακό, όπου οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις όλο και περισσότερο λαμβάνουν υπόψη τους το αυξανόμενο «ειδικό βάρος» της Τουρκίας, ενώ οι θέσεις - προτάσεις του ΟΗΕ τα τελευταία χρόνια (σχέδιο Ανάν κ.λπ.) δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα ως διεθνές πρόβλημα, ως ζήτημα εισβολής και κατοχής, αλλά κινούνται στην κατεύθυνση της συνομοσπονδιακής λύσης, καλλιεργούν την ιδέα της διχοτόμησης.
Συνεχίζονται τα προβλήματα παραβίασης των θαλάσσιων και εναέριων συνόρων της Ελλάδας. Η ηγεσία της Τουρκίας με τη στήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, αλλά και με ευθύνη της ΕΕ, καταπατά τις διεθνείς συνθήκες με τις οποίες καθορίζονται τα σύνορα, στοχεύει στην ανατροπή της Συνθήκης της Λοζάνης, διαιωνίζει την κατοχή μεγάλου μέρους του κυπριακού κράτους. Το Αιγαίο σταδιακά διχοτομείται με την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας στο βωμό της προώθησης της συνεκμετάλλευσής του από τις αστικές τάξεις της Ελλάδας και της Τουρκίας. Απεμπολούνται κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας με την απροθυμία ανακήρυξης και ορισμού της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στο Καστελόριζο και άλλες περιοχές. Εχουν μπει οι βάσεις για ακόμη πιο βαθιά εμπλοκή του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, για τη συνδιαχείριση και συνεκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, που σύμφωνα μ' όλους τους διεθνείς νόμους και συμβάσεις ανήκουν στη χώρα μας. Ετσι το Αιγαίο μετατρέπεται σε «ΝΑΤΟική λίμνη», αυξάνοντας τους κινδύνους για τους λαούς και των δύο χωρών. Στο πλαίσιο αυτό, ιδιαίτερη ανησυχία μας προκαλεί η σχεδιαζόμενη εγκατάσταση της γνωστής «Αντιπυραυλικής Ασπίδας» στην άμεση γειτονιά μας στη λογική του πρώτου πυρηνικού πλήγματος.
Ε. Παράλληλα, οι ιμπεριαλιστές και τα προπαγανδιστικά επιτελεία τους πλαστογραφούν και διαστρεβλώνουν την Ιστορία για να σβήσουν από τη μνήμη των λαών τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, τους αντιφασιστικούς - αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες, την ιστορική προσφορά της ΕΣΣΔ, με στόχο την ιδεολογική κυριαρχία τους και την αποτροπή της μελλοντικής λαϊκής αμφισβήτησής τους, ιδιαίτερα από τις νέες γενιές.
Στ. Οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, συνεταίροι και σύμμαχοι των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, δέσμιες των ισχυρών εγχώριων οικονομικών συμφερόντων της πλουτοκρατίας, που διεκδικούν κομμάτι της καταλήστευσης των λαών, συμμετέχουν στους διάφορους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Η χώρα μας διατηρεί στρατεύματα κατοχής σε χώρες, όπως στη Βοσνία και το Αφγανιστάν, συνεργεί στις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις και τις σφαγές των λαών (όπως στην Λιβύη), μέσω των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων που διατηρεί στο έδαφός της. Προσάρμοσε στις ΝΑΤΟικές ανάγκες τη δομή και το δόγμα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Ξοδεύονται εκατομμύρια ευρώ σε εξοπλισμούς για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες.
Από την άλλη μεριά, το Συνέδριο διαπιστώνει με ικανοποίηση ότι ως απάντηση στην επιθετικότητα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, εκδηλώνονται ισχυρές λαϊκές αντιδράσεις και αντιστάσεις. Η υλοποίηση των διαφόρων σχεδίων τους δεν είναι «περίπατος», συναντά τη σθεναρή αντίσταση των λαών. Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και επεμβάσεις απορρίπτονται από την πλειοψηφία των λαών.
Ζ. Στις συνθήκες αυτές, το 16ο Συνέδριο της ΕΕΔΥΕ δηλώνει την ετοιμότητα και αποφασιστικότητα της ΕΕΔΥΕ να συνεχίσει τη δυναμική, επίμονη προσπάθεια, ώστε να δοθεί νέα ώθηση στο αντιπολεμικό - αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στη χώρα μας. Αναδεικνύεται η ανάγκη πιο μαχητικά, πιο αποφασιστικά και με αισιοδοξία να ανεβάσουμε τη δράση μας, ώστε οι επιτροπές ειρήνης και συνολικά η ΕΕΔΥΕ να συμμετέχουμε πιο δυναμικά στους αγώνες του ταξικού εργατικού κινήματος κατά της αντιλαϊκής πολιτικής και του μνημονίου στηρίζοντας τη θέση ότι: Για την καπιταλιστική κρίση, τα ελλείμματα και το χρέος, δεν έχει ευθύνη ο λαός. Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία.
Γνωρίζουμε καλά ότι μία είναι η δύναμη, που μπορεί να βάλει φραγμό στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα. Το συλλογικό και οργανωμένο λαϊκό κίνημα, αναπόσπαστο τμήμα του οποίου αποτελεί το Κίνημα της Ειρήνης. Χρειάζεται σήμερα ένα κίνημα ρωμαλέο, μαζικό, μαχητικό και αποτελεσματικό, που θα διεγείρει και θα συσπειρώνει το λαό, που θα συνεργάζεται σε μόνιμη βάση με το ταξικό εργατικό κίνημα, με τις οργανώσεις των γυναικών και της νεολαίας. Στο στόχαστρό μας πρέπει να βρίσκονται σταθερά και η ελληνική αστική τάξη, και το ΝΑΤΟ, και η ΕΕ - το σύνολο των ιμπεριαλιστικών κέντρων και μηχανισμών. Μόνο έτσι μπορεί να ξεδιπλωθεί συντονισμένη αντιιμπεριαλιστική δράση στην ευρύτερη περιοχή με συνέχεια και διάρκεια.
Λύσεις υπέρ της ειρήνης στην περιοχή δεν μπορούν να υπάρξουν στο σύστημα του ιμπεριαλισμού. Το σύνολο των εξελίξεων αποδεικνύει ότι τόσο η υπεράσπιση της ειρήνης όσο και των κυριαρχικών δικαιωμάτων περνά μέσα απ' τον ίδιο δρόμο, απ' την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την αποδέσμευση απ' το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για μία άλλη φιλολαϊκή διέξοδο.
Η. Για την αποτελεσματική προώθηση της δράσης του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στην περιοχή μας, δυναμώνουμε την πάλη μας στα παρακάτω μέτωπα:
· Πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ και στη νέα στρατηγική του. Αποδέσμευση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ, διάλυσή του. Να ενισχυθεί η αντιμπεριαλιστική πάλη των λαών των Βαλκανίων, έτσι ώστε να διαμορφωθεί κίνημα ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, κίνημα κατά των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων. Να εργαστούμε για την επιτυχία της 2ης Τριμερούς Συνάντησης κινημάτων Ειρήνης από Τουρκία, Κύπρο και Ελλάδα το Σεπτέμβρη 2011 στην Κωνσταντινούπολη.
· Ανάπτυξη της πάλης ενάντια στην «πολιτική ασφάλειας και άμυνας της ΕΕ». Ενημέρωση του λαού μας για τον επικίνδυνο, ιμπεριαλιστικό της χαρακτήρα. Να εξετασθούν δυνατότητες πρωτοβουλιών που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη κινήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
· Συνέχιση της καμπάνιας για την επιστροφή των ελληνικών στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων από το εξωτερικό, με πολύμορφες κινητοποιήσεις, με την ανάπτυξη κοινής δράσης με άλλους φορείς του αγωνιστικού μαζικού κινήματος, με άνοιγμα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, αλλά και στις οικογένειες των στρατιωτικών και αστυνομικών που έχουν σταλεί στο εξωτερικό.
· Πάλη ενάντια σε κάθε είδους συνδιαχείριση και ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου. Δεν αποδεχόμαστε τα σχέδια για την αντιπυραυλική ασπίδα και τις όποιες δεσμεύσεις στο ΝΑΤΟ, στις ΗΠΑ και την ΕΕ σε ό,τι αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Αιγαίο, το Κυπριακό και την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Είμαστε υπέρ της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών Ελλάδας - Τουρκίας και προσδοκούμε στην ειρήνη, τη φιλία και τη συνεργασία ανάμεσα στους δύο λαούς.
· Εναντίωση στις υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες της χώρας μας, που εξυπηρετούν, στο μεγαλύτερο μέρος τους, τις ΝΑΤΟικές ανάγκες, τη μετατροπή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων σε επιθετικό ΝΑΤΟικό τμήμα, στο μισθοφορικό στρατό που εξυπηρετεί τα φιλοπόλεμα ιμπεριαλιστικά σχέδια.
· Ανάπτυξη κινήματος αλληλεγγύης στο λαό της Κύπρου για τον τερματισμό της κατοχής, για μια Κύπρο κοινή πατρίδα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων στο πλαίσιο μιας Δικοινοτικής, Διζωνικής Ομοσπονδίας, που θα αποτελεί μια διεθνή οντότητα με μια ιθαγένεια, στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και των συμφωνιών υψηλού επιπέδου. Για μια Κύπρο χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες. Εντάσσουμε την πάλη για το Κυπριακό στη γενικότερη πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις.
· Ανάπτυξη κινήματος αλληλεγγύης στους λαούς που βρίσκονται στο στόχαστρο του ιμπεριαλισμού επειδή διεκδικούν το δικαίωμα να αποφασίζουν οι ίδιοι για το μέλλον τους δίχως ξένη ανάμειξη. Στη σοσιαλιστική Κούβα, στους λαούς και τα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα στη Λατινική Αμερική. Στο λαό της Παλαιστίνης, στήριξη του αγώνα για την αναγνώριση του Ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατούμενων και το δικαίωμα στην επιστροφή των προσφύγων.
Το επόμενο διάστημα, χρειάζεται να εντείνουμε τη δράση μας για την ανάδειξη του άδικου ιμπεριαλιστικού πολέμου στη Λιβύη, των ευθυνών της ελληνικής κυβέρνησης και να απαιτήσουμε:
· Την άμεση επιστροφή όλων των ελληνικών στρατευμάτων και αστυνομικών δυνάμεων από το εξωτερικό. Να γυρίσουν τώρα οι ελληνικές φρεγάτες από τα ανοιχτά της Λιβύης - Οχι στην αποστολή χερσαίων δυνάμεων της ΕΕ στη Λιβύη.
· Το κλείσιμο της αμερικανοΝΑΤΟικής βάσης της Σούδας και των άλλων βάσεων των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Ανάδειξη του ρόλου των στρατηγείων και βάσεων σε Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Ακτιο, Αραξο και αλλού.
· Την απεμπλοκή της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας «ΠΟΝΤΟΣ» με έδρα τη Νέα Σάντα/Κιλκίς από τους ιμπεριαλιστικής σχεδιασμούς της ΕΕ (σχηματισμός Μάχης HELBROC) και του ΝΑΤΟ.
1. Μενέλαος Μενελάου , επικεφαλής.
2. Ιωάννα Λαζάρου , γραμματέας
3. Παύλος Καράγιωργας , υπεύθυνος επικοινωνίας , οργανωτικός γραμματέας.
4. Γεώργιος Παλούκης , ταμίας.
5. Δημήτριος Τζέκος , μέλος.
6. Γεώργιος Μπόζνος , μέλος.
7. Μαρίκα Ζερβού , μέλος.
-------
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ 16ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΕΕΔΥΕ
Κίνημα ειρήνης δυνατό ενάντια στους άδικους πολέμους και τον ιμπεριαλισμό!
Το 16ο Συνέδριο της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), που πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή 252 αντιπροσώπων, από 66 Επιτροπές Ειρήνης από όλη την Ελλάδα, στην Αθήνα, στις 28 και 29 Μάη 2011, διαπιστώνει:
Α. Ο ελληνικός λαός, η ανθρωπότητα ολόκληρη, σε περίοδο καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, βιώνουν την κλιμακούμενη, αχαλίνωτη επιθετικότητα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις ΗΠΑ, στην ΕΕ, στη Ρωσία οξύνονται. Στο κυνήγι του κέρδους, του ελέγχου και του μοιράσματος των αγορών συμμετέχουν και νέες δυνάμεις, όπως η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία. Σ' αυτό το πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών κινούνται οι ελληνικές κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα που τις στηρίζουν, μέσα και από τη συμμετοχή της χώρας μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, αλλά και με κινήσεις οικοδόμησης συμμαχιών, συνεργασίας (π.χ., με τη Ρωσία, το Ισραήλ κ.λπ.) για να υπηρετήσουν με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Γινόμαστε μάρτυρες του σκληρού ανταγωνισμού ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για νέες αγορές και πηγές ενέργειας και για τον έλεγχο των σφαιρών επιρροής. Η στρατιωτική και πολεμική βιομηχανία πετυχαίνει νέα ρεκόρ κερδών, προξενώντας όλο και περισσότερη αιματοχυσία και δυστυχία στον κόσμο. Αυτές οι εξελίξεις αυξάνουν τους κινδύνους για κλιμάκωση των πολέμων και των επιθέσεων και σε νέες περιοχές.
Η ιμπεριαλιστική επίθεση ενάντια στο λαό της Λιβύης είναι σε εξέλιξη, με στόχο την εξασφάλιση και τον έλεγχο των πηγών πετρελαίου και φυσικού αερίου προς όφελος των πολυεθνικών εταιρειών. Οπως έγινε και σε Γιουγκοσλαβία (1999), Αφγανιστάν (2001), Ιράκ (2003), ο ιμπεριαλισμός και οι οργανισμοί του χρησιμοποιούν ανθρωπιστικά και άλλα ψευδή προσχήματα για τις επιθέσεις, την επέμβαση και την κατοχή. Η ΕΕΔΥΕ, παρά την όποια γνώμη που μπορεί να έχει κανείς για το καθεστώς, θεωρεί ότι είναι δικαίωμα του λαού της Λιβύης να αποφασίσει και να καθορίσει την ηγεσία και την κυβέρνησή του, όπως και οποιουδήποτε άλλου λαού. Κατά συνέπεια, δεν πρόκειται να συναινέσουμε και ν' αποδεχτούμε καμία παρέμβαση ή προσπάθεια «αλλαγής του καθεστώτος» ή «χρωματιστή επανάσταση» και εκφράζουμε την πλήρη αλληλεγγύη μας στο λαό της Λιβύης, στην κυριαρχία του και την εδαφική του ακεραιότητα.
Β. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στη Λιβύη διεξάγεται ταυτόχρονα με τον πόλεμο που έχουν εξαπολύσει τα μονοπώλια στους λαούς με αφορμή την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Ο ελληνικός λαός βιώνει καθημερινά τις επώδυνες συνέπειες αυτού του πολέμου στη ζωή, στο παρόν και το μέλλον του. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με πρόσχημα τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος, με τη στήριξη του ΛΑ.Ο.Σ και της ΝΔ, έχει εξαπολύσει σφοδρή αντεργατική, αντιλαϊκή επίθεση, καταργώντας τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Με απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και την ουσιαστική στήριξη της αντιπολίτευσης της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ., η ζωή του λαού μας έχει μπει στη μέγγενη του «μνημονίου» και του λεγόμενου «μηχανισμού στήριξης» της ΕΕ. Με πρόσχημα την κρίση και το πρόγραμμα σταθεροποίησης, η άρχουσα τάξη στην Ελλάδα εφαρμόζει με τον πλέον βίαιο και τρομοκρατικό τρόπο προγράμματα, που έχουν προαποφασιστεί τα τελευταία 20 χρόνια, από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και μετά. Προγράμματα, που αφορούν στις εργασιακές σχέσεις και στο λαϊκό εισόδημα, στη φορολογία, στο Ασφαλιστικό - Συνταξιοδοτικό, στην Παιδεία, στην Υγεία και την Πρόνοια. Προγράμματα, που οδηγούν στην ακόμη μεγαλύτερη συγκέντρωση του πλούτου και της οικονομικής δύναμης σε ελάχιστα χέρια και στην εξάπλωση της φτώχειας σε ακόμη μεγαλύτερα τμήματα του λαού. Αντίστοιχο είναι το «μνημόνιο 2» που ετοιμάζουν και απαιτούν τη συναίνεση και των άλλων πολιτικών δυνάμεων. Στόχος τους είναι να οδηγήσουν το λαό μας στην πτώχευση και να σωθεί η πλουτοκρατία.
Γ. Το ΝΑΤΟ γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνο, με τη νέα στρατηγική που υιοθέτησε στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας, το Νοέμβρη του 2010. Προετοιμάζει έτσι το έδαφος για νέες επεμβάσεις και πολέμους, με παλιά και νέα προσχήματα, όπως την «τρομοκρατία», την «ενεργειακή ασφάλεια», τα «μεταναστευτικά ρεύματα», τις «κλιματικές αλλαγές», τις «κυβερνοεπιθέσεις στο διαδίκτυο» και άλλα.
Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η ΕΕ. Με τη λεγόμενη Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας της ΕΕ, ακολουθεί αντίστοιχη επιθετική και επεμβατική πολιτική και υιοθετεί τα ίδια προσχήματα με το ΝΑΤΟ. Αυτό φαίνεται και από τα σχέδια για αποστολή χερσαίων στρατιωτικών δυνάμεων (EUFOR) στη Λιβύη και τις ασκήσεις στην Αργυρούπολη και τη Νέα Σάντα του Κιλκίς.
Δ. Ολες οι εξελίξεις δείχνουν ότι πληθαίνουν οι κίνδυνοι για ξέσπασμα τοπικών, περιφερειακών, αλλά και γενικότερων συγκρούσεων για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών. Οξύνονται οι ανταγωνισμοί των ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και οργανισμών, όπως των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, της Ρωσίας, αλλά και της Κίνας. Το δείχνουν αυτό οι εξελίξεις στη Β. Αφρική και τη Μ. Ανατολή, στην περιοχή των Βαλκανίων, αλλά και ευρύτερα της Μεσογείου, της Κασπίας και του Καυκάσου. Οι εξελίξεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, όπου συνεχίζεται η κατοχή με χιλιάδες θύματα. Οι εξελίξεις στο παλαιστινιακό ζήτημα, όπου, παρά τους αγώνες για μια δίκαιη λύση του προβλήματος, οι ΗΠΑ και η ΕΕ εξοπλίζουν και στηρίζουν το Ισραήλ - όπως και η ελληνική κυβέρνηση που πραγματοποιεί προκλητικά και κοινά στρατιωτικά γυμνάσια μαζί του - και προωθούν μια συμφωνία - «παρωδία», με ένα παλαιστινιακό κράτος χωρίς σύνορα και στρατό, ενώ μεθοδεύουν και την αυτονόμηση της Λωρίδας της Γάζας. Οι εξελίξεις στο Κυπριακό, όπου οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις όλο και περισσότερο λαμβάνουν υπόψη τους το αυξανόμενο «ειδικό βάρος» της Τουρκίας, ενώ οι θέσεις - προτάσεις του ΟΗΕ τα τελευταία χρόνια (σχέδιο Ανάν κ.λπ.) δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα ως διεθνές πρόβλημα, ως ζήτημα εισβολής και κατοχής, αλλά κινούνται στην κατεύθυνση της συνομοσπονδιακής λύσης, καλλιεργούν την ιδέα της διχοτόμησης.
Συνεχίζονται τα προβλήματα παραβίασης των θαλάσσιων και εναέριων συνόρων της Ελλάδας. Η ηγεσία της Τουρκίας με τη στήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, αλλά και με ευθύνη της ΕΕ, καταπατά τις διεθνείς συνθήκες με τις οποίες καθορίζονται τα σύνορα, στοχεύει στην ανατροπή της Συνθήκης της Λοζάνης, διαιωνίζει την κατοχή μεγάλου μέρους του κυπριακού κράτους. Το Αιγαίο σταδιακά διχοτομείται με την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας στο βωμό της προώθησης της συνεκμετάλλευσής του από τις αστικές τάξεις της Ελλάδας και της Τουρκίας. Απεμπολούνται κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας με την απροθυμία ανακήρυξης και ορισμού της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στο Καστελόριζο και άλλες περιοχές. Εχουν μπει οι βάσεις για ακόμη πιο βαθιά εμπλοκή του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, για τη συνδιαχείριση και συνεκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, που σύμφωνα μ' όλους τους διεθνείς νόμους και συμβάσεις ανήκουν στη χώρα μας. Ετσι το Αιγαίο μετατρέπεται σε «ΝΑΤΟική λίμνη», αυξάνοντας τους κινδύνους για τους λαούς και των δύο χωρών. Στο πλαίσιο αυτό, ιδιαίτερη ανησυχία μας προκαλεί η σχεδιαζόμενη εγκατάσταση της γνωστής «Αντιπυραυλικής Ασπίδας» στην άμεση γειτονιά μας στη λογική του πρώτου πυρηνικού πλήγματος.
Ε. Παράλληλα, οι ιμπεριαλιστές και τα προπαγανδιστικά επιτελεία τους πλαστογραφούν και διαστρεβλώνουν την Ιστορία για να σβήσουν από τη μνήμη των λαών τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, τους αντιφασιστικούς - αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες, την ιστορική προσφορά της ΕΣΣΔ, με στόχο την ιδεολογική κυριαρχία τους και την αποτροπή της μελλοντικής λαϊκής αμφισβήτησής τους, ιδιαίτερα από τις νέες γενιές.
Στ. Οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, συνεταίροι και σύμμαχοι των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, δέσμιες των ισχυρών εγχώριων οικονομικών συμφερόντων της πλουτοκρατίας, που διεκδικούν κομμάτι της καταλήστευσης των λαών, συμμετέχουν στους διάφορους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Η χώρα μας διατηρεί στρατεύματα κατοχής σε χώρες, όπως στη Βοσνία και το Αφγανιστάν, συνεργεί στις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις και τις σφαγές των λαών (όπως στην Λιβύη), μέσω των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων που διατηρεί στο έδαφός της. Προσάρμοσε στις ΝΑΤΟικές ανάγκες τη δομή και το δόγμα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Ξοδεύονται εκατομμύρια ευρώ σε εξοπλισμούς για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες.
Από την άλλη μεριά, το Συνέδριο διαπιστώνει με ικανοποίηση ότι ως απάντηση στην επιθετικότητα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, εκδηλώνονται ισχυρές λαϊκές αντιδράσεις και αντιστάσεις. Η υλοποίηση των διαφόρων σχεδίων τους δεν είναι «περίπατος», συναντά τη σθεναρή αντίσταση των λαών. Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και επεμβάσεις απορρίπτονται από την πλειοψηφία των λαών.
Ζ. Στις συνθήκες αυτές, το 16ο Συνέδριο της ΕΕΔΥΕ δηλώνει την ετοιμότητα και αποφασιστικότητα της ΕΕΔΥΕ να συνεχίσει τη δυναμική, επίμονη προσπάθεια, ώστε να δοθεί νέα ώθηση στο αντιπολεμικό - αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στη χώρα μας. Αναδεικνύεται η ανάγκη πιο μαχητικά, πιο αποφασιστικά και με αισιοδοξία να ανεβάσουμε τη δράση μας, ώστε οι επιτροπές ειρήνης και συνολικά η ΕΕΔΥΕ να συμμετέχουμε πιο δυναμικά στους αγώνες του ταξικού εργατικού κινήματος κατά της αντιλαϊκής πολιτικής και του μνημονίου στηρίζοντας τη θέση ότι: Για την καπιταλιστική κρίση, τα ελλείμματα και το χρέος, δεν έχει ευθύνη ο λαός. Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία.
Γνωρίζουμε καλά ότι μία είναι η δύναμη, που μπορεί να βάλει φραγμό στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα. Το συλλογικό και οργανωμένο λαϊκό κίνημα, αναπόσπαστο τμήμα του οποίου αποτελεί το Κίνημα της Ειρήνης. Χρειάζεται σήμερα ένα κίνημα ρωμαλέο, μαζικό, μαχητικό και αποτελεσματικό, που θα διεγείρει και θα συσπειρώνει το λαό, που θα συνεργάζεται σε μόνιμη βάση με το ταξικό εργατικό κίνημα, με τις οργανώσεις των γυναικών και της νεολαίας. Στο στόχαστρό μας πρέπει να βρίσκονται σταθερά και η ελληνική αστική τάξη, και το ΝΑΤΟ, και η ΕΕ - το σύνολο των ιμπεριαλιστικών κέντρων και μηχανισμών. Μόνο έτσι μπορεί να ξεδιπλωθεί συντονισμένη αντιιμπεριαλιστική δράση στην ευρύτερη περιοχή με συνέχεια και διάρκεια.
Λύσεις υπέρ της ειρήνης στην περιοχή δεν μπορούν να υπάρξουν στο σύστημα του ιμπεριαλισμού. Το σύνολο των εξελίξεων αποδεικνύει ότι τόσο η υπεράσπιση της ειρήνης όσο και των κυριαρχικών δικαιωμάτων περνά μέσα απ' τον ίδιο δρόμο, απ' την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την αποδέσμευση απ' το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για μία άλλη φιλολαϊκή διέξοδο.
Η. Για την αποτελεσματική προώθηση της δράσης του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στην περιοχή μας, δυναμώνουμε την πάλη μας στα παρακάτω μέτωπα:
· Πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ και στη νέα στρατηγική του. Αποδέσμευση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ, διάλυσή του. Να ενισχυθεί η αντιμπεριαλιστική πάλη των λαών των Βαλκανίων, έτσι ώστε να διαμορφωθεί κίνημα ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, κίνημα κατά των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων. Να εργαστούμε για την επιτυχία της 2ης Τριμερούς Συνάντησης κινημάτων Ειρήνης από Τουρκία, Κύπρο και Ελλάδα το Σεπτέμβρη 2011 στην Κωνσταντινούπολη.
· Ανάπτυξη της πάλης ενάντια στην «πολιτική ασφάλειας και άμυνας της ΕΕ». Ενημέρωση του λαού μας για τον επικίνδυνο, ιμπεριαλιστικό της χαρακτήρα. Να εξετασθούν δυνατότητες πρωτοβουλιών που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη κινήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
· Συνέχιση της καμπάνιας για την επιστροφή των ελληνικών στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων από το εξωτερικό, με πολύμορφες κινητοποιήσεις, με την ανάπτυξη κοινής δράσης με άλλους φορείς του αγωνιστικού μαζικού κινήματος, με άνοιγμα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, αλλά και στις οικογένειες των στρατιωτικών και αστυνομικών που έχουν σταλεί στο εξωτερικό.
· Πάλη ενάντια σε κάθε είδους συνδιαχείριση και ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου. Δεν αποδεχόμαστε τα σχέδια για την αντιπυραυλική ασπίδα και τις όποιες δεσμεύσεις στο ΝΑΤΟ, στις ΗΠΑ και την ΕΕ σε ό,τι αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Αιγαίο, το Κυπριακό και την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Είμαστε υπέρ της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών Ελλάδας - Τουρκίας και προσδοκούμε στην ειρήνη, τη φιλία και τη συνεργασία ανάμεσα στους δύο λαούς.
· Εναντίωση στις υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες της χώρας μας, που εξυπηρετούν, στο μεγαλύτερο μέρος τους, τις ΝΑΤΟικές ανάγκες, τη μετατροπή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων σε επιθετικό ΝΑΤΟικό τμήμα, στο μισθοφορικό στρατό που εξυπηρετεί τα φιλοπόλεμα ιμπεριαλιστικά σχέδια.
· Ανάπτυξη κινήματος αλληλεγγύης στο λαό της Κύπρου για τον τερματισμό της κατοχής, για μια Κύπρο κοινή πατρίδα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων στο πλαίσιο μιας Δικοινοτικής, Διζωνικής Ομοσπονδίας, που θα αποτελεί μια διεθνή οντότητα με μια ιθαγένεια, στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και των συμφωνιών υψηλού επιπέδου. Για μια Κύπρο χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες. Εντάσσουμε την πάλη για το Κυπριακό στη γενικότερη πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις.
· Ανάπτυξη κινήματος αλληλεγγύης στους λαούς που βρίσκονται στο στόχαστρο του ιμπεριαλισμού επειδή διεκδικούν το δικαίωμα να αποφασίζουν οι ίδιοι για το μέλλον τους δίχως ξένη ανάμειξη. Στη σοσιαλιστική Κούβα, στους λαούς και τα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα στη Λατινική Αμερική. Στο λαό της Παλαιστίνης, στήριξη του αγώνα για την αναγνώριση του Ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατούμενων και το δικαίωμα στην επιστροφή των προσφύγων.
Το επόμενο διάστημα, χρειάζεται να εντείνουμε τη δράση μας για την ανάδειξη του άδικου ιμπεριαλιστικού πολέμου στη Λιβύη, των ευθυνών της ελληνικής κυβέρνησης και να απαιτήσουμε:
· Την άμεση επιστροφή όλων των ελληνικών στρατευμάτων και αστυνομικών δυνάμεων από το εξωτερικό. Να γυρίσουν τώρα οι ελληνικές φρεγάτες από τα ανοιχτά της Λιβύης - Οχι στην αποστολή χερσαίων δυνάμεων της ΕΕ στη Λιβύη.
· Το κλείσιμο της αμερικανοΝΑΤΟικής βάσης της Σούδας και των άλλων βάσεων των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Ανάδειξη του ρόλου των στρατηγείων και βάσεων σε Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Ακτιο, Αραξο και αλλού.
· Την απεμπλοκή της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας «ΠΟΝΤΟΣ» με έδρα τη Νέα Σάντα/Κιλκίς από τους ιμπεριαλιστικής σχεδιασμούς της ΕΕ (σχηματισμός Μάχης HELBROC) και του ΝΑΤΟ.
