Για δεύτερη μέρα, συνεχίζεται το χάος και η αταξία από τη σύγκρουση Κυβέρνησης και ιδιοκτητών ταξί. Η Κυβέρνηση συντηρεί ατμόσφαιρα απελπιστικής θλίψης. Λυγίζει υπό το βάρος των ενοχών της. Κονταροκτυπιέται με φτωχές λαικές εργατικές συνοικίες. Ψάχνει για μια ηρωική αποκήρυξη του παρελθόντος της. Αναλώνεται σε πολιτικούς αντιπερισπασμούς. Αρνείται να αναλάβει τις αυτονόητες ευθύνες της. Να εγγυηθεί συνθήκες ομαλότητας της κοινωνικής ζωής και της τουριστικής δραστηριότητας.Αποτυγχάνει παταγωδώς η επίσημη Πολιτεία στις υποχρεώσεις της. Μια ιδιαίτερη ανησυχία φιδοσέρνεται και αυλακώνει το ιδρωμένο, ρυτιδιασμένο πλατύ μέτωπο της φτωχολογιάς πάνω στο τιμόνι. Ο πρώτος Ανοιξιάτικος άνεμος αργεί. Απελπιστικά
