Σήμερα στα δύο γυμνάσια του Ξυλοκάστρου οι μαθητές έκαναν κατάληψη. Αλυσίδες με λουκέτα στις πόρτες, μια ανακοίνωση με αιτήματα και μπόλικος παιδικός ενθουσιασμός. Στην ηλικία των 12-14 περιπλέκονται μυστήρια η διάθεση για αντίδραση, χαβαλέ και διεκδίκηση. Βέβαια, τα σημερινά 14χρονα έχουν πολύ μεγαλύτερη πληροφόρηση και ερεθίσματα από εμάς στην ηλικία τους, αλλά δεν παύουν να είναι παιδιά. Ευτυχώς δηλαδή!
Περίπου στις 8πμ πήγαινα ποδηλατώντας στη δουλειά. Η διαδρομή μου περνάει από τις εξώπορτες των δύο σχολείων. Στο 2ο Γυμνάσιο επικρατούσε ηρεμία. Οι καθηγητές στο απέναντι πεζοδρόμιο και οι μαθητές ...στα κάγκελα. Στο 1ο επικρατούσε αναβρασμός. Σταμάτησα, μιας κι εκεί ήταν και το δικό μου παιδί.
Τα παιδιά μέσα από την πόρτα, γονείς και καθηγητές απ' έξω. Ανοίξτε - δεν ανοίγουμε, ανοίξτε - δεν ανοίγουμε και ...ανοίξτε - δεν ανοίγουμε. Κάποια στιγμή ανέλαβαν δράση μερικοί γονείς και προσπαθούσαν να "νουθετήσουν" τα παιδιά με φωνές, έντονο και απειλητικό ύφος. Δυστυχώς στην ιστορία πρωτοστατούσε ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και τον σιγόνταραν μερικοί ακόμα. Κάποιοι άλλοι γονείς πιο πίσω μνημόνευαν τον Παπαδόπουλο και τον Λυκούργο τον Σπαρτιάτη.
Κάποια στιγμή τα παιδιά αποσύρθηκαν και μαζεύτηκαν πίσω από την εσωτερική πόρτα του σχολείου. Στη συνέχεια οι καθηγητές έκοψαν τις αλυσίδες και μπήκαν στο προαύλιο, όπου βρέθηκαν πάλι σε κλειστή πόρτα. Αποχώρησα... Όπως έμαθα αργότερα ανέλαβε και πάλι δράση ο πρόεδρος, μπήκε από το δίπλα σχολείο και απωθώντας βίαια τα παιδιά, άνοιξε την πόρτα. Το αποτέλεσμα ήταν μετά από κάποια ώρα διαβουλεύσεων, να κληθούν τα παιδιά να μπουν στις τάξεις και να κάνουν μάθημα. Τα περισσότερα από αυτά έκαναν αποχή παίρνοντας απουσίες, ενώ μερικά μπήκαν και έκαναν μάθημα. Ωραία φάση!!!
http://armoniki.blogspot.com
