“Αγαπητέ Πρόεδρε του Ελληνικού Κοινοβουλίου,
Σεβασμιότατε,
Κύριοι εκπρόσωποι των ελληνικών κομμάτων,
Κύριε Αρχηγέ του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, Πτέραρχε Ιωάννη Γιάγκο,
Κύριοι εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας,
Κυρία εκπρόσωπε του Δημάρχου Αθηναίων,
Κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης,
Εκ μέρους της ελληνικής Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στην εξαιρετικά σημαντική σημερινή τελετή των 67 χρόνων από την 12η Οκτωβρίου του 1944, ημερομηνία ύψωσης της ελληνικής σημαίας στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, με την απελευθέρωση της χώρας μας και της Αθήνας από τη ναζιστική Κατοχή.
Ο Ιερός Βράχος της Ακρόπολης, μνημείο του ανεξάρτητου ελληνικού πνεύματος, σύμβολο της Δημοκρατίας και τελικά οικουμενικό σύμβολο, βράχος που έμελε να δει ανά τους αιώνες σκοτεινές στιγμές της ιστορίας μας αλλά και απαράμιλλες δόξες, έμελε να δεχθεί και τον πρώτο, μετά από τριάμισι χρόνια ναζιστικής κατοχής, κυματισμό της γαλανόλευκης σημαίας μας. 67 χρόνια ακριβώς μετά, είμαστε εδώ για να φέρουμε στη μνήμη μας τα αισθήματα των Ελλήνων που αν και ηττημένοι και καθημαγμένοι μετά από ένα άνισο και μεγάλο σε φόρο αίματος αγώνα, από την πρώτη μέρα που οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Αθήνα, την 27η Απριλίου του 1941, οραματίστηκαν κιόλας το γλυκοχάραμα της ελευθερίας και μια νέα δημοκρατική Ελλάδα. Στο όνομά της δεν υπέστειλαν ποτέ στην ψυχή τους την ελληνική σημαία. Την κράτησαν με ηρωισμό, αυταπάρνηση και ασύγκριτη αυτοθυσία, καλά φυλαγμένη από την βαρβαρότητα του κατακτητή, ως σύμβολο ιερό της ελευθερίας και ανεξαρτησίας του έθνους μας. Η έπαρση εκείνη πριν από 67 χρόνια ήταν μαζί και η ανάταση της αδάμαστης ψυχής τους καθώς και η ανάδειξη του μεγαλείου του έθνους μας.
Σήμερα, κυρίες και κύριοι, τιμούμε αυτούς τους μαχητές και όχι μόνο. Η τιμή ανήκει στον κάθε Έλληνα, από κάθε μετερίζι μαχόμενο, από τον ήρωα του έπους του 1940 έως τον απλό Έλληνα και Ελληνίδα της Κατοχής που με την αντίστασή τους πρόσθεσαν τις δικές τους σελίδες δόξας. Το τίμημα βαρύ για την Ελλάδα, χώρα με τις μεγαλύτερες αναλογικά απώλειες, σε σύγκριση με τον πληθυσμό της. Οι θυσίες βαριές. Η ελευθερία όμως απαιτεί θυσίες. Ο ελληνικός λαός, πάντοτε, στη μακραίωνη ιστορία του, προτίμησε να γίνει ολοκαύτωμα προκειμένου να υπερασπιστεί την εθνική του αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία.
Σήμερα καλούμεθα να οραματιστούμε τους δικούς μας στόχους, που είναι η θωράκιση της ειρήνης, της δημοκρατίας και των δημοκρατικών θεσμών, της προόδου και της ανάπτυξης του ελληνικού λαού και του ελληνικού έθνους. Η υπεράσπιση των εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και η νέα δυναμική πορεία της χώρας με ανάπτυξη, με ευημερία για όλους τους Έλληνες, με εμπιστοσύνη στις αστείρευτες δυνάμεις μας. Θα παλέψουμε όπως η ιστορία μας έχει διδάξει, ενωμένοι για μια καλύτερη Ελλάδα, για μια καλύτερη κοινωνία, με δικαιοσύνη, συνοχή και αλληλεγγύη, δίνοντας ο καθένας τον ατομικό και όλοι μαζί το δύσκολο συλλογικό μας αγώνα. Μόνο ενωμένοι μπορούμε να κερδίσουμε το μέλλον που μας αξίζει.
