Γόνος ευκατάστατης αστικής οικογένειας, σπούδασε Ιατρική και πήρε πτυχίο ενώ παράλληλα έπαιζε ποδόσφαιρο.
Κέρδισε έτσι δίκαια το προσωνύμιο «Δόκτωρ Σόκρατες», όπως και εκείνα του «Μαγκράο» («Ψηλόλιγνος») και «Χρυσοτάκουνος». Ηταν, παρά το 1 μ. 93 του ύψους του, υπερβολικά αδύνατος, ενώ ένα από τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του ήταν οι μεταβιβάσεις ή ακόμα και τα γκολ, με «τακουνάκι».
Κρατούσε πανό
Πολιτικά συνειδητοποιημένος, πρωτοστάτησε στην αποκληθείσα «Κορινθιακή Δημοκρατία» όπου στην Κορίνθιανς, στον σύλλογο στον οποίον αγωνίστηκε από το 1978 μέχρι το 1984, οι ποδοσφαιριστές είχαν τον βαρύνοντα λόγο για διοικητικά και αγωνιστικά ζητήματα, τα οποία συχνότατα θέτονταν σε ψηφοφορία. Με δική του πρωτοβουλία οι ποδοσφαιριστές της Κορίνθιανς διατράνωναν την αντίθεσή τους στη στρατιωτική χούντα που κυβερνούσε τη Βραζιλία (1964-1985).
Σε αρκετούς αγώνες εμφανίζονταν κρατώντας πανό στα οποία αναγράφονταν: «Εκλογές τώρα!», «Θέλουμε να ψηφίσουμε για τον πρόεδρο». Στο επίσημο πόστερ της ομάδας δέσποζε το σύνθημα: «Δημοκρατία. Μπροστά της, η κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι ήσσονος σημασίας».
Οταν το 1989 εγκατέλειψε την ενεργό δράση, ο Σόκρατες επιχείρησε να ασκήσει το ιατρικό επάγγελμα, κάτι που γρήγορα αποδείχτηκε ουτοπικό λόγω του αλκοολισμού του. Ωστόσο λόγω της παιδείας, της ευρύτητας των ενδιαφερόντων και των συχνά αιρετικών απόψεών του εξελίχτηκε σε δημοφιλέστατο τηλεσχολιαστή και αρθρογράφο, όχι μόνο για αθλητικά αλλά και για πολιτικά και οικονομικά θέματα. Τον τελευταίο καιρό έγραφε βιβλίο φαντασίας, με τη δράση να εξελίσσεται το 2014 διαρκούσης της τελικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου που θα φιλοξενήσει η Βραζιλία.
Ο Σόκρατες ήταν παντρεμένος και άφησε πίσω του έξι παιδιά. Ακολούθησε τη μοίρα δύο άλλων σταρ του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, του Γκαρίντσα και του Τζορτζ Μπεστ, που έφυγαν πρόωρα από τη ζωή εξαιτίας του εθισμού τους στο αλκοόλ.
Το τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου που δεν κατάφερε να κατακτήσει στις δύο προσπάθειές του (1982, 1986) το ύψωσε τελικά ο κατά 11 χρόνια μικρότερος αδελφός του, Ραΐ, με την εθνική Βραζιλίας το 1994 στις ΗΠΑ.
Πηγή Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ
