ήταν χθες το απόγευμα κύριος ομιλητής σε ημερίδα που διοργανώθηκε στο
Περιστέρι από συνδικαλιστικούς φορείς που αντιδρούν στο μνημόνιο.
Στην ομιλία του ο κ. Καλλίρης μεταξύ άλλων ανέφερε: «Ενάμιση χρόνο μετά από
την εφαρμογή του μνημονίου συνεργασίας είναι αποδεκτό ότι το μνημόνιο παρέσυρε
τη χώρα σε πρωτοφανή οικονομική και κοινωνική τραγωδία.»
Το πλήρες κείμενο της ομιλίας του κ. Καλλίρη είναι το παρακάτω:
«Η εικόνα της ελληνικής οικονομίας παρουσιάζει χαρακτηριστικά οικονομίας χωρίς
μέλλον. Αναφέρω μόνο τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, τα
οποία δείχνουν την κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας με χρονική υστέρηση
τουλάχιστον 3 μηνών. Ο όγκος της οικοδομικής δραστηριότητας μειώθηκε κατά 51%,
ο δείκτης βιομηχανικής παραγωγής μειώθηκε κατά 8%, και η ανεργία διαμορφώθηκε
στο 18,4%. Στο ΟΕΕ σε σχετική μελέτη μας , εδώ και 1,5 χρόνο, έχουμε εκτιμήσει
ότι η ανεργία θα ανέλθει στο 20,3% στις αρχές του 2012. Στη άλλη πλευρά έχουμε
το πληθωρισμό ο οποίος παρουσιάζει συνεχώς αύξηση. Η χώρα αντιμετωπίζει
έκρηξη ανεργίας, ύφεσης, πληθωρισμού και συρρίκνωση της ανάπτυξης και της
παραγωγικότητας.
Κάθε τρίμηνο, στο ΟΕΕ δημοσιοποιούμε το Δείκτη Εμπιστοσύνης του Καταναλωτή,
και επισημάνουμε ότι οι Έλληνες πολίτες πιστεύουν ότι οι θυσίες τους δεν πιάνουν
τόπο και ότι η χώρα μας δεν ακολούθησε το σωστό δρόμο για την έξοδο από την
κρίση. Η φοροεισπρακτική και μη αναπτυξιακή πολιτική που πορεύτηκε μέσα από το
πρώτο μνημόνιο αποδείχτηκε ότι μας οδήγησε σε αδιέξοδο.
Ενάμιση χρόνο μετά από την εφαρμογή του μνημονίου συνεργασίας είναι αποδεκτό
ότι το μνημόνιο παρέσυρε τη χώρα σε πρωτοφανή οικονομική και κοινωνική
τραγωδία.
Το ότι το μνημόνιο απέτυχε να βγάλει την οικονομία από την κρίση είναι πλέον
πασιφανές. Ακόμη και οι υποστηρικτές του σπεύδουν τώρα να το αποκηρύξουν.
Αυτό που πιστοποιεί αυτήν την αποτυχία είναι το γεγονός ότι παρά τη μεγάλη μείωση
των εισοδημάτων την τελευταία διετία και την πρωτοφανή ύφεση της οικονομίας, οι
τιμές προϊόντων και υπηρεσιών παραμένουν στα ύψη. Έτσι τα εισοδήματα δέχονται
πλήγμα από δυο πλευρές. Από τη μείωση των ονομαστικών μισθών και από την
άνοδο των τιμών. Το OEE είχε έγκαιρα και επανειλημμένως προειδοποιήσει για
1
αυτήν τη στρέβλωση και είχε ζητήσει τη θέσπιση πλαφόν τιμών σε συγκεκριμένες
υπηρεσίες και προϊόντα βασικής ανάγκης έως ότου χτυπηθούν αποτελεσματικά τα
καρτέλ και λειτουργήσει ο ανταγωνισμός.
Αυτές τις μέρες αναμένουμε την οριστικοποίηση της συμφωνίας ανταλλαγής των
Ελληνικών ομολόγων με ομόλογα του EFSF, το γνωστό μας PSI+. Το χρέος,
μετά την αναδιάρθρωση ύψους τουλάχιστον 50%, θα ανέλθει στα 238.4 δις ευρώ,
ενώ το χρέος που διαγράφετε είναι 105.9 δις ευρώ. Για να μπορέσει η Ελλάδα
να αποπληρώσει το καινούριο χρέος θα πρέπει να μπει σε τροχιά ανάπτυξης.
Όμως, χωρίς Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, χωρίς συμπράξεις Δημόσιου
και Ιδιωτικού τομέα, χωρίς την ταχύτερη απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ, δεν μπορεί
η Ελληνική οικονομία να σχηματίσει πρωτογενές πλεόνασμα. Οι μέχρι σήμερα
πολιτικές οδήγησαν την κοινωνία στην οικονομική αυτοκτονία. Με την μονόδρομη
οικονομική πολιτική που ακολουθούμε της καθολικής μείωσης των μισθών και
των συντάξεων και της αύξησης της φορολόγησης, το πρωτογενές έλλειμμα όχι
μόνο δεν θα μειωθεί αλλά θα αυξηθεί περαιτέρω. Οι δηλώσεις της προηγούμενης
κυβέρνησης περί βιώσιμου χρέους, μετατράπηκαν σε προσπάθειες κουρέματος του
μη βιώσιμου χρέους. Και τους μήνες μετά το κούρεμα θα αρχίσουμε να μιλάμε για
επίσημη χρεοκοπία και στάση πληρωμών γιατί δεν επιτεύχθηκαν οι στόχοι του νέου
μνημονίου που απαιτεί η Τρόικα για να υπογραφεί το PSI+.
Ζητούμενο της οικονομικής πολιτικής που δεν επετεύχθη είναι η δημιουργία ευνοϊκών
προσδοκιών για χαμηλότερα επιτόκια και φόρους. Τότε μόνο θα αυξηθούν οι
επενδύσεις, καθώς και η παρούσα αξία του διαθέσιμου εισοδήματος, οδηγώντας σε
αύξηση της τρέχουσας κατανάλωσης. Η εσωτερική οικονομική πολιτική σαν στόχο
έχει την προάσπιση των συμφερόντων του κράτους και όχι την προστασία των
πολιτών. Η δανειακή σύμβαση που ακολουθούμε δεν έχει καταφέρει τίποτα άλλο
εκτός από την ένταση της ύφεσης και την μετατροπή των ομολόγων του Ελληνικού
κράτους σε δάνεια του Ελληνικού κράτους. Δάνεια τα οποία ακολουθούνται από
εμπράγματες απαιτήσεις. Απαιτήσεις που ήδη περιορίζουν την εθνική μας κυριαρχία.
Απαιτήσεις περί ταμείου εποπτείας της Ελλάδας, που δεν συνάδουν με τους θεσμούς
της ελευθερίας, της ισονομίας και της δημοκρατίας που γεννήθηκαν σε αυτή εδώ τη
χώρα.
Η εναλλακτική πολιτική που προτείνουμε δεν είναι η έξοδος από την ΕΕ και το κοινό
νόμισμα. Η εναλλακτική πολιτική που προτείνουμε είναι η αδιάκοπη διαπραγμάτευση
των όρων που θέτουν οι εταίροι μας για την παραμονή μας στο κοινό νόμισμα.
Δεν πρέπει οι διαπραγματεύσεις να έχουν ως στόχο τη μείωση του Ελληνικού
χρέους μέσω ομολόγων και την αύξηση του Ελληνικού χρέους μέσω δανεισμού. Οι
2
διαπραγματεύσεις πρέπει να έχουν ως στόχο τη συνολική μείωση του Ελληνικού
χρέους και δημιουργία προοπτικής για ανάταξη της Ελληνικής οικονομίας. Η
διαπραγμάτευση πρέπει να έχει κεντρικό άξονα τον Έλληνα Πολίτη. Πρέπει να
συνεργαστούμε με πολιτικές δυνάμεις από τις χώρες του ενιαίου νομίσματος ώστε
να πείσουμε τους Ευρωπαίους πολίτες αλλά και τους σχεδιαστές της νοσηρής
δημοσιονομικής λιτότητας της ΕΕ ότι η οικονομική και κοινωνική διάλυση, ναι, θα
επεκταθεί και στα δικά τους κράτη και στις δικές τους δουλειές και στις δικές τους
οικογένειες.»
