Αρχικά ανέφερα την απαράδεκτη στάση που κρατά η πρόεδρος κ. Καζάνη και η δημοτική αρχή γενικότερα, απέναντι στα αιτήματα των δημοτών. Εκκρεμούν εδώ και πολλούς μήνες αιτήματα δημοτών προς συζήτηση, αλλά για άγνωστους λόγους δεν μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη. Ένα δημοτικό συμβούλιο πρέπει πρώτα απ’ όλα να είναι χώρος συζήτησης των προβλημάτων των πολιτών και δεν πρέπει να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση. Πρέπει άμεσα να συζητηθούν όλα τα αιτήματα που έχουν κατατεθεί και αυτή την τακτική να κρατήσουμε από εδώ και στο εξής. Αυτονόητο αλλά…
Στη συνέχεια επανέλαβα την πάγια πρόταση της Συμπολιτείας για συζήτηση στο ΔΣ όλων των μεγάλων θεμάτων που απασχολούν την κοινωνία και να μην περιορίζεται η ημερήσια διάταξη σε διαδικαστικά θέματα. Τα θέματα ρουτίνας, με μια προσυνεννόηση των παρατάξεων, μπορούν να περνάνε «στα γρήγορα» και να μένει και χρόνος αλλά και διάθεση για τα άλλα. Προτείναμε, από εδώ και στο εξής, σε κάθε ΔΣ να μπαίνει ένα σοβαρό θέμα (αγροτικό, κοινωνική πολιτική και επιπτώσεις της κρίσης στους πολίτες και τον εμπορικό κόσμο, τουριστική ανάπτυξη, περιβάλλον, πολιτισμός, κυκλοφοριακό, διαχείριση απορριμμάτων και τόσα άλλα) και επιτέλους να προσπαθήσουμε να χαράξουμε δρόμους και να σχεδιάσουμε. Να πάψουμε να σερνόμαστε πίσω από τις εξελίξεις και να αρχίσουμε να παράγουμε πολιτική, γιατί αν συνεχίσουμε έτσι θα ακολουθούμε τις αποφάσεις που παίρνονται κάπου αλλού για εμάς χωρίς εμάς και θα είμαστε ένα ανούσιο, άνοστο και άοσμο (άρα ζημιογόνο για την κοινωνία) όργανο.
Τέλος, με αφορμή αυτό το ανελέητο τροϊκανό-σφυροκόπημα που δεχόμαστε, πρότεινα στο συμβούλιο να εκδώσει ένα ψήφισμα ή μια ανακοίνωση που θα καλούσε τους πολίτες να αντιδράσουν στην τελευταία πράξη του δράματος που συντελείται αυτές τις μέρες, να μετέχουν στις κινητοποιήσεις που γίνονται και να καυτηριάσουμε τη συμμετοχή των κορίνθιων βουλευτών στο ξεπούλημα της χώρας. Όταν με την εφαρμογή των δανειακών συμβάσεων και των απανωτών μνημονίων από τη μία στο δήμο δεν ανήκει τίποτα και όλα είναι ανά πάσα στιγμή στη διάθεση των τοκογλύφων (δάση, βουνά, παραλίες, κτήρια κλπ) και από την άλλη οι δημότες απελπίζονται όλο και περισσότερο, εμείς δεν μπορούμε να μένουμε αμέτοχοι.
Έχουμε υποχρέωση, τόνισα, σαν ΔΣ να πρωτοστατήσουμε, να ενημερώσουμε και να κινητοποιήσουμε τους πολίτες. Είπα εγώ… Το δυστύχημα είναι το εξής: ΚΑΝΕΝΑΣ μα ΚΑΝΕΝΑΣ δεν απάντησε, δεν σχολίασε, δεν συμφώνησε, δεν διαφώνησε. Είτε το είπα είτε δεν το είπα, το ίδιο ήταν. Γι’ αυτό και ο τίτλος του άρθρου: Όταν ο κόσμος καίγεται, δεν μπορεί το ΔΣ ενός δήμου να χτενίζεται…
Ξυλόκαστρο, 10-2-2012
Ανδρέας Απ. Ζάρρος
Δημοτικός σύμβουλος της Συμπολιτείας
