Ο π. Παναγιώτης, με την σύνεση που τον διακρίνει και με οδηγό τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, κατέδειξε ότι η Προσευχή, η Άσκηση και η καλλιέργεια των αρετών, διασφαλίζοντας αυτές με την κατ᾿ εξοχήν αρετή της ταπεινώσεως, είναι τα μέσα με τα οποία ο αγωνιζόμενος Χριστιανός επιτυγχάνει την εν Χριστώ ενώση του και τον εν Αγίω Πνεύματι αγιασμό του. Εντός της Εκκλησίας ο πιστός καλλιεργεί τις αρετές όχι καταναγκαστικά, αλλά από αγάπη προς τον Θεό και κατ᾿ αυτόν τον τρόπο, ευρίσκει την εν Χριστώ ολοκλήρωσή του μέσα στον αγιασμένο χώρο της Εκκλησίας η οποία, σαν σωστική κιβωτός, αγιάζει δια των μυστηρίων και της εφαρμογής της διδασκαλίας Της ψυχοσωματικά ολόκληρο τον άνθρωπο.
Την εποικοδομητική συζήτηση, που ακολούθησε, συντόνισε ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. κ. Διονύσιος ο οποίος, αφού συνεχάρη τον ομιλητή και λαμβάνοντας αφορμή από την εορτή του Νηπτικού πατρός της Εκκλησίας μας, Άγιου Γρηγορίου του Παλαμά, μεταξύ άλλων τόνισε ότι, στην υλοκρατούμενη και γεμάτη ανασφάλεια εποχή μας, οφείλουμε προσευχόμενοι και ασκούμενοι καθ᾿ ημέραν εν μετανοία να πραγματοποιήσουμε τις Ευαγγελικές αρετές για να βγούμε από τα αδιέξοδα της εποχής μας, επιτυγχάνοντες κατ᾿ αυτόν τον τρόπο τον εξαγιασμό μας, που είναι και το θέλημα του Θεού, σύμφωνα με τον Απόστολό μας, που γράφει: «Τούτο γαρ έστι θέλημα του Θεού, ο αγιασμός υμών» (Α’ Θεσ.
δ’, 3).
