«Θηλιά» στο λαιμό τουλάχιστον των μισών δήμων της χώρας αποτελεί η οικονομική τους κατάσταση που συνεχώς χειροτερεύει, οδηγώντας πολλούς απ’ αυτούς στα πρόθυρα χρεοκοπίας ή ακόμη και στην αναστολή λειτουργίας τους.
Όπως αναφέρει ο Αδέσμευτος Τύπος, ήδη αρκετοί οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) έχουν προχωρήσει σε στάση πληρωμών προς τους διάφορους ιδιώτες προμηθευτές τους, ενώ καθυστερούν σημαντικά να αποπληρώσουν τα δάνεια που έχουν λάβει τόσο από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, όσο και από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της ελεύθερης αγοράς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα του αδιεξόδου στο οποίο έχουν περιέλθει και σοβαρή ένδειξη ότι ένας σημαντικός αριθμός τους βρίσκεται μόλις ένα βήμα πριν από την κήρυξη πτώχευσης, είναι το γεγονός ότι αν όχι όλοι, πάντως η συντριπτική πλειοψηφία των 90.000 δημοτικών υπαλλήλων δεν θα πληρωθεί στο τέλος Μαρτίου.
Αν και επίσημη αιτιολογία, με βάση τα υπηρεσιακά έγγραφα που έχουν αποσταλεί στους ΟΤΑ, είναι η εφαρμογή του Ενιαίου Μισθολογίου και στους εργαζόμενους στην Αυτοδιοίκηση, η αλήθεια είναι ότι «χρήματα δεν υπάρχουν».
Εν μέρει αυτό οφείλεται στη μείωση κατά περίπου 50% της κρατικής επιχορήγησης, κυρίως μέσω της περικοπής των κεντρικών αυτοτελών πόρων.
Όπως αναφέρει ο Αδέσμευτος Τύπος, ήδη αρκετοί οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) έχουν προχωρήσει σε στάση πληρωμών προς τους διάφορους ιδιώτες προμηθευτές τους, ενώ καθυστερούν σημαντικά να αποπληρώσουν τα δάνεια που έχουν λάβει τόσο από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, όσο και από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της ελεύθερης αγοράς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα του αδιεξόδου στο οποίο έχουν περιέλθει και σοβαρή ένδειξη ότι ένας σημαντικός αριθμός τους βρίσκεται μόλις ένα βήμα πριν από την κήρυξη πτώχευσης, είναι το γεγονός ότι αν όχι όλοι, πάντως η συντριπτική πλειοψηφία των 90.000 δημοτικών υπαλλήλων δεν θα πληρωθεί στο τέλος Μαρτίου.
Αν και επίσημη αιτιολογία, με βάση τα υπηρεσιακά έγγραφα που έχουν αποσταλεί στους ΟΤΑ, είναι η εφαρμογή του Ενιαίου Μισθολογίου και στους εργαζόμενους στην Αυτοδιοίκηση, η αλήθεια είναι ότι «χρήματα δεν υπάρχουν».
Εν μέρει αυτό οφείλεται στη μείωση κατά περίπου 50% της κρατικής επιχορήγησης, κυρίως μέσω της περικοπής των κεντρικών αυτοτελών πόρων.