Τον τελευταίο χρόνο παρατηρούμε έκπληκτοι την εξαθλίωση του Ελληνικού λαού και την καταπάτηση της αξιοπρέπειας των πολιτών.
Η ανεργία, τα οδυνηρά μέτρα, η πρόσθετη φορολογία έστειλαν ανθρώπους αν όχι στο δρόμο, τουλάχιστον στο ταμείο ανεργίας και στα συσσίτια κάποιας ενορίας ή κάποιου δήμου.
Η πόλη μας δεν αποτελεί εξαίρεση καθώς συμπολίτες μας, άνθρωποι είτε γηγενείς, είτε φερτοί, Έλληνες ή ξένοι, βιώνουν την ανέχεια και την εξαθλίωση. Ο δήμος Κορινθίων έχει θεσμική υποχρέωση (με βάση το νόμο Καλλικράτη) και ηθική, να υποστηρίξει, να στηρίξει, να βοηθήσει, να περιθάλψει, όλες εκείνες τις ομάδες ανθρώπων που ζουν εδώ, χωρίς διακρίσεις. Όμως δεν το κάνει...
Στην ανύπαρκτη κοινωνική πολιτική του, απαντά η ανοικτή συνέλευση πλατείας Περιβολάκια και σε μια προσπάθεια δημιουργίας δομών κοινωνικής αλληλεγγύης και ανάπτυξης δημιουργικών αντιστάσεων, δημιουργεί μια γέφυρα επικοινωνίας με τους ανθρώπους που δεν έχουν τη δυνατότητα κάλυψης των βασικών αναγκών μέσα από μια κοινή συνάντηση ενίσχυσης των σχέσεων αλληλεγγύης και πρακτικών μοιράσματος.
Η ανεργία, τα οδυνηρά μέτρα, η πρόσθετη φορολογία έστειλαν ανθρώπους αν όχι στο δρόμο, τουλάχιστον στο ταμείο ανεργίας και στα συσσίτια κάποιας ενορίας ή κάποιου δήμου.
Η πόλη μας δεν αποτελεί εξαίρεση καθώς συμπολίτες μας, άνθρωποι είτε γηγενείς, είτε φερτοί, Έλληνες ή ξένοι, βιώνουν την ανέχεια και την εξαθλίωση. Ο δήμος Κορινθίων έχει θεσμική υποχρέωση (με βάση το νόμο Καλλικράτη) και ηθική, να υποστηρίξει, να στηρίξει, να βοηθήσει, να περιθάλψει, όλες εκείνες τις ομάδες ανθρώπων που ζουν εδώ, χωρίς διακρίσεις. Όμως δεν το κάνει...
Στην ανύπαρκτη κοινωνική πολιτική του, απαντά η ανοικτή συνέλευση πλατείας Περιβολάκια και σε μια προσπάθεια δημιουργίας δομών κοινωνικής αλληλεγγύης και ανάπτυξης δημιουργικών αντιστάσεων, δημιουργεί μια γέφυρα επικοινωνίας με τους ανθρώπους που δεν έχουν τη δυνατότητα κάλυψης των βασικών αναγκών μέσα από μια κοινή συνάντηση ενίσχυσης των σχέσεων αλληλεγγύης και πρακτικών μοιράσματος.