Δεν είναι πλέον υποχρεωτική για τον οφειλέτη η απόπειρα εξώδικης ρύθμισης των χρεών πριν την κατάθεση της αίτησης για δικαστική ρύθμιση των χρεών.
Η περίοδος ρύθμισης των χρεών, που θα ανέρχεται σε πέντε έτη, θα αρχίζει με την κατάθεση της αίτησης και όχι από την έκδοση της απόφασης. Αν οι καταβολές που πραγματοποιούνται από τον οφειλέτη κατά την περίοδο που μεσολαβεί μέχρι την έκδοση της απόφασης υπολείπονται αυτών που ορίζονται με την απόφαση, ο οφειλέτης έχει τη δυνατότητα να καταβάλει το ποσόν αυτό και μέχρι ένα έτος από τη λήξη της περιόδου ρύθμισης.
Στις περιπτώσεις οφειλετών με πλήρη αδυναμία καταβολής, η απαλλαγή από τα χρέη θα επέρχεται στα τρία έτη.
Το ποσόν μέχρι το 85% της εμπορικής αξίας της κύριας κατοικίας τού οφειλέτη, την εξόφληση τού οποίου πρέπει να ρυθμίσει ο οφειλέτης για να την εξαιρέσει από τη ρευστοποίηση, θα μπορεί πλέον να ρυθμίζεται και σε μεγαλύτερο των είκοσι ετών χρονικό διάστημα.
Στις περιπτώσεις που οι απαιτήσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων έχουν εκχωρηθεί σε εταιρείες που έχουν την έδρα τους στο εξωτερικό, πρέπει να ορίζουν αντίκλητο στην Ελλάδα, ώστε να διευκολύνεται η συμπερίληψή τους στην αίτηση του οφειλέτη.
Καθορίζεται χαμηλότερο κόστος για τις επιδόσεις δικογράφων της διαδικασίας.
Επιτρέπεται η αίτηση αναστολής της αναγκαστικής εκτέλεσης, σε περίπτωση που η πρωτόδικη απόφαση είναι απορριπτική, μέχρι την έκδοση εφετειακής απόφασης.
Το ΙΝΚΑ Κορινθίας θεωρεί ότι δεν πρέπει να γίνει προαιρετική η απόπειρα εξώδικης ρύθμισης των χρεών, αντίθετα πρέπει να ενισχυθεί η προσπάθεια για την εξώδικη ρύθμιση χρεών και των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και των νοικοκυριών που τώρα αρχίζουν ν’ αντιμετωπίζουν πρόβλημα με εφαρμογή της πλούσιας Νομολογίας της Δικαιοσύνης ώστε να μην ταλαιπωρούνται οι καταναλωτές σε μακρόχρονες δικαστικές εμπλοκές. Ταυτόχρονα, θεωρεί ότι επιβάλλεται η δημιουργία δομών νομικής προστασίας στην οποία θα βρίσκουν καταφύγιο οι με χαμηλά εισοδήματα πολίτες. Επίσης, επιβάλλεται διευκρίνιση για το περιβόητο 85% της εμπορικής αξίας της κύριας κατοικίας τού οφειλέτη καθώς έχει εκληφθεί από πολλούς ως υποχρέωση του καταναλωτή – οφειλέτη να καταβάλει το 85% της αξίας, ενώ ο Νόμος με αρκετή σαφήνεια προβλέπει ΜΕΧΡΙ το 85%, δηλαδή το ποσό που θα κληθεί ο οφειλέτης να καταβάλλει, μπορεί (και σε πολλές περιπτώσεις επιβάλλεται) να είναι κάτω από το όριο αυτό (πχ 20,40,60%). Τις απόψεις μας αυτές, θα υποβάλλουμε κατά τη συζήτηση του Νομοσχεδίου.
