Η Περιφέρεια Πελοποννήσου αποτελούσε μέχρι πρόσφατα την συντηρητικότερη περιοχή της χώρας, με την Ν.Δ. να αναδεικνύεται σταθερά πρώτο κόμμα από το 1974 μέχρι και το 2007. Η ανατροπή που καταγράφηκε το 2009 (ΠΑΣΟΚ 42,4% και Ν.Δ. 40,9%) και η οποία επιβεβαιώθηκε στις περιφερειακές εκλογές του 2010 με την εκλογή του Πέτρου Τατούλη, συνιστούν επομένως, μία έννοια, ιστορική εξέλιξη. Οι προηγούμενες εκλογικές καταγραφές δύσκολα όμως μπορούν να χρησιμεύσουν ως οδηγός για τις εκλογές της 6ης Μαΐου, ιδιαίτερα όσον αφορά την κατανομή των εδρών. Πράγματι, στις τριεδρικές περιφέρειες (Αργολίδα, Αρκαδία, Λακωνία) τα δύο πρώτα κόμματα είναι βέβαιο πως θα εξασφαλίσουν από μία έδρα, ενώ η μάχη θα δοθεί για την τρίτη έδρα μεταξύ του τοπικά πρώτου κόμματος (κατά πόσο θα υπερβεί το εκλογικό μέτρο, δηλαδή το 33%) και του ισχυρότερου τοπικά τρίτου (άγνωστο ποιο θα είναι κατά περίπτωση). Με ενδιαφέρον πάντως αναμένεται ο ενδοπαραταξιακός εμφύλιος στη Λακωνία, όπου Ανεξάρτητοι Έλληνες, ΛΑΟΣ και Χρυσή Αυγή θα προσπαθήσουν να αποσπάσουν τη δεύτερη έδρα της ΝΔ, χωρίς πάντως πολλές ελπίδες, αφού το διαχρονικά χαμηλότερο ποσοστό της ήταν 47,3% το 2009.
Τελείως διαφορετική είναι όμως η κατάσταση στην τετραεδρική Κορινθία και την πενταεδρική Μεσσηνία, όπου το ΠΑΣΟΚ για να είναι βέβαιο πως θα διατηρήσει την κοινοβουλευτική του εκπροσώπηση θα πρέπει να συσπειρώσει πάνω από το 50% των ψηφοφόρων του το 2009. Σε διαφορετική περίπτωση όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά, από ένα ακραίο 4-0 υπέρ της ΝΔ στην Κορινθία, έως την εκπροσώπηση κάποιου μικρού κόμματος στη Μεσσηνία, παρόλο που το ποσοστό που θα υπολείπεται αισθητά από το αντίστοιχο του ΠΑΣΟΚ. Λέτε να βγουν αληθινά όσα προβλέπει ο έγκριτος πολιτικός αναλυτής και να έχουμε τόσο «μεγάλες τούμπες;». Όλα αυτά θα φανούν πάντως σύντομα, αφού η μέρα της κάλπης έρχεται όλο και πιο κοντά…
