«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καλεί τις χώρες- μέλη της ΕΕ να καταπολεμούν τα φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας με όλα τα μέσα που παρέχει η ευρωπαϊκή νομοθεσία, υπενθυμίζοντας ότι η υποκίνηση ξενοφοβικού μίσους αποτελεί αδίκημα στην ΕΕ».
Αυτά υπογραμμίζει η επίτροπος Βίβιαν Ρέντιγκ, σε απάντησή της σε ερώτηση που είχαν καταθέσει έξι Έλληνες ευρωβουλευτές (Δανέλλης, Κοππά, Ποδηματά από το ΠΑΣΟΚ, Κουμουτσάκος από ΝΔ, Σκυλακάκης (Φιλελεύθεροι) και Χρυσόγελος (Πράσινοι) μαζί με δεκαέξι συναδέλφους τους από διάφορες χώρες (Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Πορτογαλία, Σουηδία και Φιλανδία) και τις περισσότερες πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλιστές, Φιλελεύθεροι και Πράσινοι).
Στην απάντηση αναφέρεται ότι «σύμφωνα με την απόφαση- πλαίσιο του Συμβουλίου για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, όλα τα κράτη- μέλη της ΕΕ υποχρεούνται να διώκουν ποινικά την εκ προθέσεως δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους που στρέφεται κατά ομάδας προσώπων ή μέλους ομάδας που προσδιορίζονται βάσει της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, των γενεαλογικών καταβολών ή της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής τους, συμπεριλαμβανομένης της υποκίνησης μέσω της διάδοσης πληροφοριών ή διανομής προπαγανδιστικών φυλλαδίων, εικόνων ή άλλου υλικού».
Σημειώνεται επίσης ότι τα κράτη - μέλη όφειλαν να μεταφέρουν την προαναφερόμενη απόφαση- πλαίσιο στο εθνικό τους δίκαιο μέχρι τον Νοέμβριο 2010 και ότι η Επιτροπή μελετά τα μέτρα εφαρμογής αυτής της απόφασης από τα κράτη- μέλη και θα υποβάλει την αξιολόγησή της μέσα στο 2013.
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση των ευρωβουλευτών, στην ερώτηση γινόταν ειδική μνεία στην Ελλάδα, όπου τον τελευταίο χρόνο έκαναν την εμφάνισή τους δυνάμεις -εκπροσωπούμενες πλέον και στο Κοινοβούλιο- των οποίων ο πολιτικός λόγος, τα σύμβολα και ενέργειες (η πρακτική της λεκτικής και φυσικής βίας, η εξύμνηση του καθεστώτος της επτάχρονης δικτατορίας, οι επανειλημμένες βίαιες επιθέσεις κατά πολιτών και αλλοδαπών, καθώς και η χρήση απειλών κατά πολιτικών αντιπάλων) παραπέμπουν στις πιο σκοτεινές σελίδες της πολιτικής ευρωπαϊκής ιστορίας, δηλ. της δεκαετίας του '30 και των αρχών της δεκαετίας του '40.
Αυτά υπογραμμίζει η επίτροπος Βίβιαν Ρέντιγκ, σε απάντησή της σε ερώτηση που είχαν καταθέσει έξι Έλληνες ευρωβουλευτές (Δανέλλης, Κοππά, Ποδηματά από το ΠΑΣΟΚ, Κουμουτσάκος από ΝΔ, Σκυλακάκης (Φιλελεύθεροι) και Χρυσόγελος (Πράσινοι) μαζί με δεκαέξι συναδέλφους τους από διάφορες χώρες (Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Πορτογαλία, Σουηδία και Φιλανδία) και τις περισσότερες πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλιστές, Φιλελεύθεροι και Πράσινοι).
Στην απάντηση αναφέρεται ότι «σύμφωνα με την απόφαση- πλαίσιο του Συμβουλίου για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, όλα τα κράτη- μέλη της ΕΕ υποχρεούνται να διώκουν ποινικά την εκ προθέσεως δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους που στρέφεται κατά ομάδας προσώπων ή μέλους ομάδας που προσδιορίζονται βάσει της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, των γενεαλογικών καταβολών ή της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής τους, συμπεριλαμβανομένης της υποκίνησης μέσω της διάδοσης πληροφοριών ή διανομής προπαγανδιστικών φυλλαδίων, εικόνων ή άλλου υλικού».
Σημειώνεται επίσης ότι τα κράτη - μέλη όφειλαν να μεταφέρουν την προαναφερόμενη απόφαση- πλαίσιο στο εθνικό τους δίκαιο μέχρι τον Νοέμβριο 2010 και ότι η Επιτροπή μελετά τα μέτρα εφαρμογής αυτής της απόφασης από τα κράτη- μέλη και θα υποβάλει την αξιολόγησή της μέσα στο 2013.
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση των ευρωβουλευτών, στην ερώτηση γινόταν ειδική μνεία στην Ελλάδα, όπου τον τελευταίο χρόνο έκαναν την εμφάνισή τους δυνάμεις -εκπροσωπούμενες πλέον και στο Κοινοβούλιο- των οποίων ο πολιτικός λόγος, τα σύμβολα και ενέργειες (η πρακτική της λεκτικής και φυσικής βίας, η εξύμνηση του καθεστώτος της επτάχρονης δικτατορίας, οι επανειλημμένες βίαιες επιθέσεις κατά πολιτών και αλλοδαπών, καθώς και η χρήση απειλών κατά πολιτικών αντιπάλων) παραπέμπουν στις πιο σκοτεινές σελίδες της πολιτικής ευρωπαϊκής ιστορίας, δηλ. της δεκαετίας του '30 και των αρχών της δεκαετίας του '40.