μικρότερης σημασίας να γνωρίζουμε τα ποσοστά κουρέματος της
τράπεζας Κύπρου, καθώς και κάποιες άλλες εξειδικεύσεις του
γενικού πλαισίου συμφωνίας. Από εκεί και πέρα θα ήταν λάθος να
πούμε πως η δεύτερη συμφωνία είναι καλύτερη από την πρώτη ή να
τις αξιολογήσουμε αυτόνομα. Πρέπει να τις αξιολογήσουμε σε σχέση
με τον σκοπό της διαπραγμάτευσης από την πλευρά της κυβέρνησης
της Κύπρου.
Να θυμίσω πως πριν την πρώτη συμφωνία αλλά και στην
δεύτερη, ο βασικός διαπραγματευτικός στόχος της Κυπριακής
κυβέρνησης ήταν να περισώσουν ό,τι μπορούν από τον σκληρό
πυρήνα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Έχει επιτευχθεί αυτό,
αξιολογώντας την πρώτη και δεύτερη συμφωνία; Κατά την άποψή
μου, όχι. Και τα δύσκολα βέβαια βρίσκονται μπροστά. Πρέπει να
έχουμε την ειλικρίνεια να το παραδεχθούμε, γιατί αυτό αφορά και
εμάς. Όποιος πιστεύει πως τα πάντα είναι στεγανοποιημένα στην
Ελλάδα ή στην Ευρώπη καλλιεργεί και αναπαράγει ψευδαισθήσεις.
Πρέπει να είμαστε πολύ ψύχραιμοι ,πολύ υπεύθυνοι και σταθεροί
στις επιλογές που έχουμε κάνει.
Η πολιτική ηγεσία της Κύπρου έδειξε πόσο απροετοίμαστη ήταν για
μια σκληρή διαπραγμάτευση. Αιφνιδιασμένη, υπερεκτιμώντας ή
υποτιμώντας εταίρους και παράγοντες, όχι μόνο Ευρωπαικούς αλλά
και διεθνείς , κατέληξε σε ένα μεγάλο αδιέξοδο. Δεν έχει αποτραπεί η
καταβύθιση του χρηματοπιστωτικού τομέα στην Κύπρο.
Από την άλλη πλευρά κατέπεσαν, το λέω με λύπη, πολλές
πολιτικές ,οικονομικές ή γεωπολιτικές αυταπάτες που είχαν
δημιουργηθεί στις πολιτικές δυνάμεις της Κύπρου, και ευρύτερα
στον Ελληνισμό, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.
Αυτό πρέπει να είναι ένα μάθημα και για εμάς. Πώς δηλαδή
συμπεριφέρονται οι μεγάλοι παίχτες που έχουν συμφέροντα στην
ευρύτερη περιοχή, πώς διαπλέκονται αυτά τα συμφέροντα και πόσο
μπορεί μια χώρα του πληθυσμιακού και γεωγραφικού μεγέθους της
Κύπρου να παίξει σε μεγάλα παιχνίδια απροετοίμαστη.
Αν με βάζατε να συγκρίνω τις δυο συμφωνίες ,το μόνο θετικό
που υπάρχει στην δεύτερη συμφωνία σε σχέση με την , είναι ότι
εξαιρέθηκε το κούρεμα των καταθέσεων κάτω από 100.000 ευρώ.
Όμως πρέπει να συγκρατήσουμε και άλλα μηνύματα από αυτήν την
συμφωνία.
Αλλάζουν άρδην οι αντιλήψεις των κυρίαρχων δυνάμεων στην
Ευρώπη σε σχέση με το τραπεζικό σύστημα, προς την κατεύθυνση
του επιμερισμού της ευθύνης ή της ανάληψης του βάρους της κρίσης
από τους παράγοντες του τραπεζικού συστήματος.
Θα έπρεπε να , κατά την άποψή μου, εάν αυτό που ορίζεται ως
συντηρητική προσέγγιση σε ένα πρώτο επίπεδο, μήπως τελικά
έχει ένα πυρήνα πολύ προοδευτικό. Ποιος πληρώνει τελικά την
κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος; Θα το πληρώσουν οι
λαοί; Ή θα το πληρώσουν οι άμεσα μετέχοντες των τραπεζικών
δραστηριοτήτων;
…………………………………………………………………………….
Πρέπει να μελετήσουμε πολύ ψύχραιμα στην Ελλάδα για το ποιες
θα είναι οι επιπτώσεις της Κύπρου σε εμάς. Γιατί επιπτώσεις θα
υπάρξουν και δεν χρειάζεται κανένας εφησυχασμός. Δεν αρκεί
μόνο να λέμε πως έχουμε στεγανοποιημένο τραπεζικό σύστημα.
Τα δυο τραπεζικά συστήματα λειτούργησαν για πολλά χρόνια ως
συγκοινωνούντα δοχεία. Θωρώ πως είναι μια θετική πρώτη απόφαση
η εξαγορά των Κυπριακών καταστημάτων στην Ελλάδα, αλλά
θα πρέπει να προσέξουμε να ολοκληρώσουμε γρήγορα και χωρίς
καθυστέρηση την διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης τν Ελληνικών
τραπεζών , χωρίς να δεχθούμε τους νέους όρους που επιδιώκουν να
θέσουν το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι εταίροι.»
