
Στις συνθήκες οικονομικής δυσπραγίας, διάλυσης του κοινωνικού ιστού και απαξίωσης της έννοιας του δημόσιου συμφέροντος δε μπορούμε να μείνουμε απαθείς και σιωπηλοί. Να ζαρώσουμε στο καβούκι του φόβου και της ιδιώτευσης.
Επιτακτικό καθήκον, από το λειτούργημα που υπηρετούμε, είναι να σταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις δίπλα στους μαθητές μας, στα παιδιά σας, στα παιδιά όλων μας. Να αγωνιστούμε για να διασφαλίσουμε συνθήκες που θα τους επιτρέψουν να κάνουν πραγματικότητα τις επιθυμίες και τις προσδοκίες τους.
Στις δύσκολες μέρες που περνά η χώρα μας πρέπει όλοι μας, εμείς και εσείς, να ανοίξουμε το δρόμο της ελπίδας. Να αφήσουμε τους νέους να ακολουθήσουν τα όνειρά τους, χωρίς να τους μαυρίζουμε τη ψυχή και να τους σκοτεινιάζουμε την καρδιά και το μυαλό.
Ο δρόμος είναι δύσκολος. Θα χρειαστεί προσπάθεια και αγώνας. Ας τον περπατήσουμε μαζί!