Ενοιωσαν, λένε, την ηθική υποχρέωση να εκφράσουν την έμπρακτη ευγνωμοσύνη τους στον «μέγα ευεργέτη» του τόπου, την CHL. Τι αριστοκρατική μεγαλοθυμία, τι σαβουάρ βιβρ, να τορπιλίζεις τα συμφέροντα του τόπου σου για χάρη του χορηγού του συλλόγου σου… (τουλάχιστον αυτό εκτιμάμαι εμείς, από όσα ειπώθηκαν ή δεν ειπώθηκαν ακόμα)
Οι Ενεργοί Πολίτες εκφράζουμε τα «θερμά μας συγχαρητήρια» στις ηγεσίες των συλλόγων ΙΒΥΚΟΣ και ΠΟΣΕΙΔΩΝ, οι οποίες (εν γνώσει άραγε των μελών τους;) έθεσαν τους δύο ιστορικούς συλλόγους της πόλης μας υποπόδιον των ποδών του «μεγάλου ευεργέτη».
Πόσο … «ευπατρίδης» πρέπει να είναι κανείς, για να στραφεί εναντίον του τόπου του, υπερασπιζόμενος κάποιον κιμπάρη διευθύνων σύμβουλο; Δεν πιστεύουμε βέβαια ότι εξαγοράστηκαν συνειδήσεις. Δεν εφείσθησαν χρημάτων, για να έχουν συμπαραστάτες στην κλοπή δημόσιου χρήματος. Χρηματοδότησαν τα πάντα· συλλόγους, σωματεία, ανασκαφές, πυρόπληκτους, μουσεία, καρναβάλια κ.λ.π. κ.λ.π. ΠΑΝΤΑ όμως χωρίς να αναφέρουν την συμμετοχή του δήμου στις χορηγίες. Όχι μόνο δεν ρώταγαν τον δήμο, αν θέλει να συμμετέχει στις χορηγίες, αλλά του στερούσαν και την αυτοδίκαιη διαφήμιση, που προέκυπτε από αυτές.
Και αν οι πυρόπληκτοι της Ηλείας δεν γνωρίζουν για αυτόν τον λόγο, ότι τους βοήθησε και ο δήμος, οι πρόεδροι των παραπάνω συλλόγων δεν το γνωρίζουν; Ή μήπως ξεχνούν, ότι λαμβάνουν και άλλες επιπλέον χορηγίες από τον δήμο; Η ευγένεια τους όμως, δεν ευαρεστήθη ΠΟΤΕ να ευχαριστήσει τον δήμο για αυτές και όταν χρειάστηκε να επιλέξουν πλευρά, επέλεξαν τα αντίθετα συμφέροντα με αυτά του δήμου.
Μήπως όμως οι «ευγενείς χορηγίες» τους πηγάζουν από ανιδιοτελή κίνητρα, ή εξυπηρετούν (πλην της αλλοτρίωσης) την υποχρέωση της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, όπως αυτή έχει θεσπιστεί από διάφορους νόμους και συνήθεις επιχειρηματικές πρακτικές; Οι χορηγίες αυτές είναι τα επιβεβλημένα επιπλέον ανταποδοτικά οφέλη (πλέον των επενδυτικών, που συνομολογούνται με τις αδειοδοτήσεις) για την κοινωνική ζημία, που προκύπτει από αυτές τις δραστηριότητες.
Το καζίνο δεν είναι η καλύτερη πολιτισμική και ηθική επένδυση για έναν τόπο, για αυτό απαιτείται κοινωνική ανταποδοτικότητα με χορηγίες στον πολιτισμό, τον αθλητισμό κ.λ.π. που θα βοηθήσουν στην απεξάρτηση του ντόπιου πληθυσμού από τις ολέθριες σχέσεις με τον τζόγο.
Η πολυτέλεια και το ανάλαφρο και ανέμελο κλίμα δεν αλλάζουν την ουσία του πράγματος· ο τζόγος είναι τζόγος, η πορνεία είναι πορνεία. Η πορνεία πολυτελείας είναι λιγότερο επονείδιστη από το καλντερίμι; Μήπως αν την οργανώναμε στα υπερπολυτελή πλαίσια άλλων «προηγμένων» κρατών (Αυστρία, Αυστραλία) θα ήταν τιμή μας να χτίζουμε την «ανάπτυξη» μας και να καταπολεμούμε την νεανική ανεργία με τέτοιες «επενδύσεις υψηλής στάθμης»; Ή μήπως δεν παρέχονται ήδη τέτοιου είδους «υπηρεσίες» στο ευαγές αυτό ίδρυμα; [Δεν εννοούμε από την ίδια την επιχείρηση, αλλά οι κοπέλες και οι νταβατζήδες τους βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να αναπτύξουν τις δραστηριότητες τους, όπως και άλλοι ευγενείς επιτηδευματίες – τοκογλύφοι κ.λ.π.] Έξω από την επιχείρηση, εννοείται.
Είναι υποχρέωση τους λοιπόν κι όχι δικαίωμα τους αυτές οι χορηγίες και θα εξακολουθήσει να είναι υποχρέωση όποιου (πραγματικού) επενδυτή πάρει την θέση τους. Η ικανοποίηση αυτής της υποχρέωσης δεν αναιρεί και δεν συμψηφίζεται με τις άλλες συμβατικές υποχρεώσεις προς το κράτος και τον δήμο. Κάθε τέτοια απόπειρα εκ μέρους του όποιου επενδυτή – εταίρου αποτελεί απόδειξη δολιότητας και νομική αιτία αποπομπής, όπως εκτιμάμε.
Η υποχρέωση αυτή ισχύει και για κάθε άλλη επιχείρηση, που δημιουργεί με την λειτουργία της κοινωνικά, ή περιβαλλοντικά προβλήματα στον τόπο που λειτουργεί, όπως η Motor Oil, που προσφέρει στους όμορους Δήμους (καύσιμα για σχολεία, τρόφιμα για απόρους, χρήματα για εκδηλώσεις και συλλόγους) και βέβαια έμμεσα από τον φόρο που εισπράττει το κράτος από τα καύσιμα καταβάλει στο Δήμο Λουτρακίου-Αγίων Θεοδώρων τον καθιερωμένο πράσινο φόρο (χάριν των διυλιστηρίων και των επικίνδυνων δεξαμενών καυσίμων). Ο φόρος αυτός έπρεπε να διατίθεται εξ ολοκλήρου σε δράσεις προστασίας και αποκατάστασης του περιβάλλοντος του δήμου. Δυστυχώς όμως, ακόμα δεν έχουμε δεί ούτε τα υπεσχημένα από την παρούσα δημοτική αρχή, δηλαδή το παρατηρητήριο μέτρησης της ρύπανσης.
Όση ένδεια χρημάτων κι αν υπάρχει, για το συγκεκριμένο μέτρο (που ακόμα δεν ξεκίνησε καν ο κ. δήμαρχος) δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Τα χρήματα αυτών των χορηγιών και αυτών των φόρων δεν δίνονται ως αποζημίωση για την ζημιά, αλλά για να αποτραπεί η ζημιά. Όπως οι χορηγίες από το καζίνο στον πολιτισμό και τον αθλητισμό αποσκοπούν ακριβώς στην πρόληψη της κοινωνικής ζημίας, έτσι και ο πράσινος φόρος αποσκοπεί κυρίως στην πρόληψη, δηλαδή στην λειτουργία του παρατηρητηρίου, που θα ελέγχει πρωτίστως την ίδια την Motor Oil. Αλλιώς δεν θα τον λέγαμε «πράσινο φόρο», θα το λέγαμε « του κορόιδου τα κόλυβα». Μας προβληματίζει και μας υποψιάζει ιδιαίτερα αυτή η ολιγωρία του δήμαρχου και δεν θα το αφήσουμε έτσι αυτό, αλλά για το ζήτημα του καζίνο οφείλουμε να συμπαραταχτούμε με την θέση του, παρά το ότι και εκεί διακρίνουμε μεγάλες καθυστερήσεις στην λήψη αποφάσεων, που ίσως παίξουν καθοριστική σημασία για τα συμφέροντα του δήμου και εφόσον η θέση του παραμείνει σύμφωνη με το κοινοπρακτικό και το δημόσιο συμφέρον.
Ας σκεφτούν λοιπόν καλύτερα την τακτική τους, εκείνοι που παρουσιάζουν προς τα έξω την εικόνα ενός δήμου διχασμένου, όπου τάχα υπάρχει «φίλοι των συνεταίρων μας» μερίδα πολιτών, γιατί θα έλθει σύντομα η μέρα, που θα αποκαλυφθεί ποιοι και γιατί αποτελούν αυτήν την «μερίδα».
Ενεργοί Πολίτες...Για την σύνταξη..
Νικόλαος Λόης
Δημήτρης Γλυκοφρύδης
