αφού δεν μπορούν να περάσουν από την αρμόδια επιτροπή των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) ώστε να πάρουν την πολυπόθητη και αναγκαία γι΄ αυτούς πιστοποίηση και να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για να λάβουν σύνταξη, ή βοήθημα ή να γίνουν δικαιούχοι του σχετικού νόμου. Πρόκειται για ένα απαράδεκτο φαινόμενο που ταλαιπωρεί χιλιάδες άτομα και εκατοντάδες σε τοπικό επίπεδο μαζί με τις οικογένειές τους, ενώ οι περισσότεροι απ΄ αυτούς περνούν δύσκολες ώρες αφού δεν έχουν ούτε τα αναγκαία για την επιβίωσή τους. Να σημειωθεί ότι οι περισσότεροι δεν έχουν τη δυνατότητα να εργαστούν και περιμένουν από αυτή την πιστοποίηση να πάρουν ένα επίδομα για να έχουν τουλάχιστον τα απαραίτητα για να ζήσουν. Η κραυγή απόγνωσης είναι βροντερή και προς πάσα κατεύθυνση και κυρίως προς την πλευρά του υπουργείου Υγείας και εκφράζεται σε τοπικό επίπεδο από τον πρόεδρο των ΑμεΑ Κορινθίας Στάθη Ποτήρη ο οποίος ζήτησε να βρεθεί τρόπος να ξεκινήσουν άμεσα οι επιτροπές πιστοποίησης και αξιολόγησης αναπηρίας, αφού τα προβλήματα διογκώνονται μέρα με τη μέρα και η αναλγησία και η γραφειοκρατία έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.
Μεταξύ άλλων ο κ. Ποτήρης σημείωσε: «Υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες λόγω της απεργίας των γιατρών του ΕΟΠΥΥ. Εξ΄ αιτίας της απεργίας δεν λειτουργούν οι επιτροπές του ΚΕΠΑ. Άτομα με αναπηρία και άτομα με χρόνιες παθήσεις περιμένουν πάνω από 1 χρόνο να εξεταστούν, να πάρουν επιτέλους αυτή την πολυπόθητη πιστοποίηση και να μπορέσουν να λάβουν τη σύνταξή τους ή κάποιο βοήθημα. Έχουμε 1,5 μήνα τώρα που στο σύνολο πανελλαδικά έχουν αναβληθεί πάνω από 30.000 περιπτώσεις. Στην Κόρινθο πάνω από 700 άτομα δεν έχουν ακόμα αξιολογηθεί! Γνωρίζω περιπτώσεις που έχουν υποβάλλει αίτημα από τον Σεπτέμβριο του 2012 και μέχρι σήμερα δεν έχουν πάρει το ποσοστό αναπηρίας. Χωρίς να μπορούν να πληρώνονται και χωρίς να έχουν τα δικαιώματά τους. Έχουμε διαβεβαιώσεις από το υπουργείο ότι θα δοθούν πάλι όσα τους αναλογούν, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει δοθεί τίποτα. Με αποτέλεσμα να οδηγούνται οικογένειες σε πλήρη διάλυση! Οικογένειες να υποφέρουν και να μην έχουν ούτε ψωμί για το σπίτι τους!».
