Την μελέτη πραγματοποίησαν ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, με επικεφαλής τον καθηγητή γενετικής Μπρους Γιάνκερ. Τα συμπεράσματά τους δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Science».
Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες η μελέτη φαίνεται να «ρίχνει φως» σε ορισμένα αναπάντητα ερωτήματα - κλειδιά, όπως γιατί οι νευροεκφυλιστικές ασθένειες «προτιμούν» τους ηλικιωμένους, αλλά και γιατί όλοι οι ηλικιωμένοι δεν τις εμφανίζουν, αντίθετα μερικοί περνούν τα 100 χρόνια τους διατηρώντας άθικτες τις εγκεφαλικές - νοητικές λειτουργίες τους.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι μια προστατευτική πρωτεΐνη με την ονομασία REST, που παίζει ρυθμιστικό ρόλο κατά την ανάπτυξη του εγκεφάλου του εμβρύου, ενώ μετά τη γέννηση «σιωπά», ενεργοποιείται ξανά πολύ αργότερα στη ζωή, δρώντας προστατευτικά για τους γηράσκοντες νευρώνες από τις τοξικές επιπτώσεις των συσσωρευμένων «πλακών» αφύσικων πρωτεϊνών, όπως το β-αμυλοειδές και η πρωτεΐνη-Τ.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η REST (που αυξάνει, όσο αυξάνεται το εγκεφαλικό στρες) απουσιάζει από ζωτικές εγκεφαλικές περιοχές στους ασθενείς με Αλτσχάιμερ.
«Η έρευνά μας εγείρει την πιθανότητα ότι δεν αρκεί να συσσωρευτούν ανώμαλες πρωτεΐνες για να προκληθεί Αλτσχάιμερ, αλλά πιθανώς πρέπει να συμβεί και μια αποτυχία του συστήματος απόκρισης του εγκεφάλου στο στρες», δήλωσε ο Μπρους Γιάνκνερ. «Αν αυτό είναι σωστό, τότε ανοίγει ένα τελείως νέο πεδίο θεραπευτικών δυνατοτήτων για τα εκατομμύρια των ασθενών με Αλτσχάιμερ», πρόσθεσε ο Αμερικανός επιστήμονας, ο οποίος ήταν ο πρώτος που στη δεκαετία του ΄90 έδειξε τις τοξικές επιπτώσεις του β-αμυλοειδούς.
