Άρθρο του Γιάννη Β. Καραπανάγου
Η
παραπάνω διατύπωση μου άρεσε πολύ, όταν τη διάβασα στο διαδίκτυο, γιατί
αντανακλά σημαντικό μέρος της πραγματικότητας στη Χώρα μας.
Ο Ελληνικός λαός ετοιμάζεται να προσέλθει στις κάλπες, την προσεχή
Κυριακή, για να ψηφίσει τους εκπροσώπους του στο Ευρωκοινοβούλιο, καθώς
και στην περιφέρεια και στους Δήμους, όπου θα διεξαχθούν επαναληπτικές
εκλογές.
Το
αποτέλεσμα του πρώτου γύρου, σε πολλούς Δήμους, όπως και στο Δήμο μας,
προκαλεί απορία και αποτελεί αντικείμενο τόσο επεξεργασίας και ανάλυσης
όσο και ευρύτερου προβληματισμού. Όσοι ασχολούνται με την ερμηνεία των
πολιτικών φαινομένων αντιλαμβάνονται ότι το εκλογικό αποτέλεσμα στο
Δήμο Λουτρακίου-Περαχώρας-Αγίων Θεοδώρων δεν εξηγείται εύκολα με τις
θεωρίες της πολιτικής επιστήμης αλλά με τις παγιωμένες εθιμικές αρχές
ενός άτυπου πολιτικού κατεστημένου που κατευθύνει τις τύχες αυτού του
τόπου με κριτήρια καθεστηκυίας τάξης.
Απόδειξη,
προς την κατεύθυνση αυτή, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο αριθμός των
σταυρών προτίμησης που συγκέντρωσαν υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι, γιατί
επιβεβαιώνει ότι η πάλαι ποτέ κραταιά αντίληψη, περί υποκειμενικών
κριτηρίων ψήφου-επιλέγουμε τους αρεστούς και όχι τους άριστους-βασισμένη
σε πελατειακές σχέσεις και ιδιότυπες εξαρτήσεις, εξακολουθεί να ισχύει
και να βασιλεύει. Εξακολουθεί να ισχύει η επιφανειακή ψήφος με κριτήρια
προσωπικά, επαγγελματικά, κοινωνικά, οικογενειακά και όχι η ώριμη ψήφος,
ως ατομική απόρροια εμπεριστατωμένης μελέτης και στοχασμού.
Φυσικά,
κανένας δεν ασχολείται και δεν ενδιαφέρεται ν΄ ασχοληθεί, προς το
παρόν, με την ερμηνεία του εκλογικού αποτελέσματος που σηματοδοτεί, σε
κάθε περίπτωση εξελίξεις, που προβλέπονται κατώτερες των περιστάσεων.
Αναφορικά
με τις ευρωεκλογές, είναι σαφές ότι, εάν επικρατήσει η κοινή λογική,
επιβάλλεται να καταδικαστούν, από τους Έλληνες, οι πολιτικές επιλογές
της Γερμανίας, της Τρόικα και των δύο κομμάτων της αρμονικής
συγκυβέρνησης που μας οδήγησαν, με μαθηματική ακρίβεια, στην ανεργία,
στην ακραία φτώχια, στην αβεβαιότητα, στην εξαθλίωση, στις αυτοκτονίες
και στις καταθλίψεις, στη μετανάστευση των νέων, καθώς και στην
κατάργηση του Κράτους Πρόνοιας.
Τα
περιθώρια στενεύουν και το ποτήρι ξεχείλισε! Η μόνη λύση είναι να
σταλεί ένα σαφέστατο μήνυμα, στις δυνάμεις οικονομικής κατοχής της χώρας
μας και στους ‘‘Εθνοσωτήρες’’ πολιτικούς μας, ότι η σκέψη μας και το
μεγαλείο της ελληνικής ψυχής δεν υποδουλώνονται και ότι εξακολουθούν να
κυκλοφορούν ελεύθερα. Ο ζυγός θα πρέπει να αποτιναχτεί με το ύψιστο
δημοκρατικό δικαίωμα: την ψήφο μας!
Διαφορετικά,
δεν θα δικαιούται κανένας από εμάς να παραπονεθεί για τα όσα έχει
υποστεί από το έτος 2010 και μετά ή για τα όσα το μέλλον του
επιφυλάσσει. Γιατί η άποψή μας θα πρέπει να συμβαδίζει με την ψήφο μας
και να μην υποκύπτουμε σε εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα ή να παρασυρόμαστε
από αόριστες προεκλογικές εξαγγελίες. Να θυμηθούμε ότι τα όσα είχαν
εξαγγείλει Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, στις εθνικές εκλογές του 2012,
αποδείχτηκαν, στην πλειοψηφία τους, φούμαρα και μεταξωτές κορδέλες για
εσωτερική κατανάλωση. Κάτι που επαναλαμβάνεται και σήμερα.
Αυτή
τη φορά καλούμαστε να επιλέξουμε τον καλύτερο, με αντικειμενικότητα και
αξιοκρατία για να ανατρέψουμε την ισχύουσα νοοτροπία «...διαλέγεις τον
χειρότερο και αισθάνεσαι και νικητής...!».
Οι εκλογές αυτές αφορούν το μέλλον μας και είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Είναι στη σκέψη μας και στο χέρι μας να το διαμορφώσουμε. Είναι ώρα ευθύνης για όλους μας αντί να παραπονιόμαστε από τον καναπέ του σπιτιού μας βλέποντας τούρκικα σίριαλ!
Οι εκλογές αυτές αφορούν το μέλλον μας και είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Είναι στη σκέψη μας και στο χέρι μας να το διαμορφώσουμε. Είναι ώρα ευθύνης για όλους μας αντί να παραπονιόμαστε από τον καναπέ του σπιτιού μας βλέποντας τούρκικα σίριαλ!
