Δεκτή έκανε ο Υπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας την
τροπολογία που πρότεινε ο Βουλευτής Κορινθίας κ. Κώστας Κόλλιας,
αναφορικά με την παράταση της προθεσμίας για τις μετατροπές, τις
συγχωνεύσεις και τις εκκαθαρίσεις των αγροτικών συνεταιριστικών
οργανώσεων. Σχετικά με το θέμα ο κ. Κόλλιας δήλωσε:
«Από το 2011, όταν συζητούσαμε στη Βουλή τον νόμο 4015 για τις ριζικές αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των αγροτικών συνεταιριστικών οργανώσεων, είχα εκφράσει εντονότατα τις διαφωνίες και τον σκεπτικισμό μου για το κατά πόσο θα ήταν εφικτή η εφαρμογή του. Είχα επισημάνει ότι η υποχρεωτικότητα στις συγχωνεύσεις θα οδηγούσε πολλούς συνεταιρισμούς σε αδιέξοδο και ότι θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα από όσα θα έλυνε.
Δυστυχώς οι προβλέψεις μου επαληθεύθηκαν, καθώς μέχρι το 2013 ελάχιστες συγχωνεύσεις είχαν ολοκληρωθεί, ενώ ακόμα και αυτές είχαν σε πολλές περιπτώσεις σοβαρές νομικές επιπλοκές. Σήμερα, παρά τις αλλεπάλληλες παρατάσεις, πολλές οργανώσεις εξακολουθούν να μην έχουν κατορθώσει να εφαρμόσουν τον νόμο 4015, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία τους και άνθρωποι που δεν έχουν καμία ευθύνη να έχουν εμπλακεί σε δικαστικές περιπέτειες.
Όσες Ενώσεις δεν έχουν μετατραπεί, δεν αναγνωρίζονται ως νόμιμες οντότητες, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πραγματοποιήσουν συναλλαγές, ούτε να συνάψουν δάνεια, να ρυθμίσουν οφειλές ή οτιδήποτε άλλο καλείται να κάνει ένας συνεταιρισμός ως εκπρόσωπος και υπηρέτης του αγρότη. Και ακριβώς αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα: ότι δηλαδή εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες δεν διαθέτουν ένα νόμιμο συλλογικό όργανο για να τους εξυπηρετήσει.
Με δεδομένη την παρατεταμένη αδυναμία των συνεταιρισμών να εφαρμόσουν τον νόμο 4015, κατέθεσα πρόταση τροπολογίας, η οποία και έγινε δεκτή από τον Υπουργό, για παράταση της προθεσμίας μέχρι τις 31 Αυγούστου. Θεωρώ ότι αυτό θα δώσει ικανό χρόνο σε όσες οργανώσεις το επιθυμούν να ολοκληρώσουν τις διαδικασίες συγχώνευσης ή μετατροπής τους, ή να τεθούν σε διαδικασία εκκαθάρισης.
Υπάρχει όμως και ένας δεύτερος σημαντικός λόγος που καθιστά αυτήν την παράταση απολύτως απαραίτητη: η ανάγκη να υπάρξει χρόνος για τη σύνταξη ενός κοινά αποδεκτού και ρεαλιστικού θεσμικού πλαισίου που θα βάλει οριστικά τάξη στον αγροτοσυνεταιριστικό χώρο. Είναι γνωστό ότι το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει πολλές προσπάθειες με τροπολογίες στο νόμο 4015 χωρίς αποτέλεσμα. Προσωπικά είχα ταχθεί υπέρ μιας ευρείας αναθεώρησης του νόμου, αυτό ωστόσο είναι δευτερεύον. Το σημαντικό είναι να επιτευχθεί η μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση επάνω σε ένα θεσμικό πλαίσιο που θα διευκολύνει τη λειτουργία των αγροτικών οργανώσεων, αλλά και θα διασφαλίσει παράλληλα τη νομιμότητα και τη διαφάνεια.
Μένω σταθερός στη θέση μου ότι οι ανενεργοί συνεταιρισμοί πρέπει να κλείσουν οριστικά, και να δώσουν τη θέση τους σε οργανώσεις υγιείς, ενεργές, με μεγαλύτερο κύκλο εργασιών και, ως εκ τούτου, πιο αποτελεσματικές στη συγκέντρωση, διαχείριση, μεταποίηση, τυποποίηση και εμπορία των αγροτικών προϊόντων. Ο αγρότης πρέπει να είναι στην εστία του ενδιαφέροντος της πολιτείας και στο επίκεντρο της λειτουργίας των συνεταιρισμών. Και αυτό θα συμβεί μόνον όταν ο χώρος εξυγιανθεί, όταν αποσχισθεί από μικροπολιτικές εξαρτήσεις και αφοσιωθεί αποκλειστικά στην υπηρεσία του αγρότη και της αγροτικής οικονομίας.»
«Από το 2011, όταν συζητούσαμε στη Βουλή τον νόμο 4015 για τις ριζικές αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των αγροτικών συνεταιριστικών οργανώσεων, είχα εκφράσει εντονότατα τις διαφωνίες και τον σκεπτικισμό μου για το κατά πόσο θα ήταν εφικτή η εφαρμογή του. Είχα επισημάνει ότι η υποχρεωτικότητα στις συγχωνεύσεις θα οδηγούσε πολλούς συνεταιρισμούς σε αδιέξοδο και ότι θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα από όσα θα έλυνε.
Δυστυχώς οι προβλέψεις μου επαληθεύθηκαν, καθώς μέχρι το 2013 ελάχιστες συγχωνεύσεις είχαν ολοκληρωθεί, ενώ ακόμα και αυτές είχαν σε πολλές περιπτώσεις σοβαρές νομικές επιπλοκές. Σήμερα, παρά τις αλλεπάλληλες παρατάσεις, πολλές οργανώσεις εξακολουθούν να μην έχουν κατορθώσει να εφαρμόσουν τον νόμο 4015, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία τους και άνθρωποι που δεν έχουν καμία ευθύνη να έχουν εμπλακεί σε δικαστικές περιπέτειες.
Όσες Ενώσεις δεν έχουν μετατραπεί, δεν αναγνωρίζονται ως νόμιμες οντότητες, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πραγματοποιήσουν συναλλαγές, ούτε να συνάψουν δάνεια, να ρυθμίσουν οφειλές ή οτιδήποτε άλλο καλείται να κάνει ένας συνεταιρισμός ως εκπρόσωπος και υπηρέτης του αγρότη. Και ακριβώς αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα: ότι δηλαδή εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες δεν διαθέτουν ένα νόμιμο συλλογικό όργανο για να τους εξυπηρετήσει.
Με δεδομένη την παρατεταμένη αδυναμία των συνεταιρισμών να εφαρμόσουν τον νόμο 4015, κατέθεσα πρόταση τροπολογίας, η οποία και έγινε δεκτή από τον Υπουργό, για παράταση της προθεσμίας μέχρι τις 31 Αυγούστου. Θεωρώ ότι αυτό θα δώσει ικανό χρόνο σε όσες οργανώσεις το επιθυμούν να ολοκληρώσουν τις διαδικασίες συγχώνευσης ή μετατροπής τους, ή να τεθούν σε διαδικασία εκκαθάρισης.
Υπάρχει όμως και ένας δεύτερος σημαντικός λόγος που καθιστά αυτήν την παράταση απολύτως απαραίτητη: η ανάγκη να υπάρξει χρόνος για τη σύνταξη ενός κοινά αποδεκτού και ρεαλιστικού θεσμικού πλαισίου που θα βάλει οριστικά τάξη στον αγροτοσυνεταιριστικό χώρο. Είναι γνωστό ότι το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει πολλές προσπάθειες με τροπολογίες στο νόμο 4015 χωρίς αποτέλεσμα. Προσωπικά είχα ταχθεί υπέρ μιας ευρείας αναθεώρησης του νόμου, αυτό ωστόσο είναι δευτερεύον. Το σημαντικό είναι να επιτευχθεί η μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση επάνω σε ένα θεσμικό πλαίσιο που θα διευκολύνει τη λειτουργία των αγροτικών οργανώσεων, αλλά και θα διασφαλίσει παράλληλα τη νομιμότητα και τη διαφάνεια.
Μένω σταθερός στη θέση μου ότι οι ανενεργοί συνεταιρισμοί πρέπει να κλείσουν οριστικά, και να δώσουν τη θέση τους σε οργανώσεις υγιείς, ενεργές, με μεγαλύτερο κύκλο εργασιών και, ως εκ τούτου, πιο αποτελεσματικές στη συγκέντρωση, διαχείριση, μεταποίηση, τυποποίηση και εμπορία των αγροτικών προϊόντων. Ο αγρότης πρέπει να είναι στην εστία του ενδιαφέροντος της πολιτείας και στο επίκεντρο της λειτουργίας των συνεταιρισμών. Και αυτό θα συμβεί μόνον όταν ο χώρος εξυγιανθεί, όταν αποσχισθεί από μικροπολιτικές εξαρτήσεις και αφοσιωθεί αποκλειστικά στην υπηρεσία του αγρότη και της αγροτικής οικονομίας.»