πήρα την απόφαση να γράψω το συγκεκριμένο άρθρο επειδή δεν μπορώ να κάνω άλλο υπομονή και θα ήθελα να εκφράσω την παρακμή που υπάρχει στον τομέα της υγείας.
Καταρχήν, θα ήθελα να παραθέσω τα γεγονότα τα οποία διαδραματίστηκαν στο Γ. Νοσοκομείο Κορίνθου αν και κατά την γνώμη μου η ίδια κατάσταση που πρόκειται να αναφέρω συμβαίνει και στα υπόλοιπα νοσοκομεία της χώρας λόγω της σκοτεινής περιόδου που διανύει η πατρίδα. Ένα συγγενικό μου πρόσωπο έπρεπε να νοσηλευτεί εξαιτίας ενός ατυχήματος που είχε. Λοιπόν, το νοσοκομείο δεν έχει τα απαραίτητα μηχανήματα που θα βοηθήσουν τους γιατρούς αλλά ακόμα και τα απλά γάζες, φάρμακα και πάπιες τίποτα από αυτά δεν μπορούσε να προσφέρει το νοσοκομείο. Επίσης, γιατροί υπεράνθρωποι προσπαθούν να χειρουργήσουν και μετά να μπορέσουν να εξετάσουν όλους τους ασθενείς.
Θα ήθελα να τονίσω ότι ο αριθμός των γιατρών δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες τουΝοσοκομείου.
Έπειτα, σε συζήτηση που έκανα με κάποιους γιατρούς η κατάσταση στον τομέα της υγείας και στο νοσοκομείο έχει φτάσει στο απροχώρητο κι όλα αυτά έχουν ξεκινήσει από την αρχή της κρίσης. Τέλος, θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση σε όλους μας. Μήπως είναι καιρός να αφήσουμε τον καναπέ και το laptop ώστε να αντιδράσουμε;
Επομένως, με όσα αναφέρονται παραπάνω η Ελλάδα δεινοπαθεί κι είναι απαραίτητη να γίνει αλλαγή πολιτικής γιατί χανόμαστε.
Αναστάσιος Παπανικολάου
Τελειόφοιτος Πολιτικός Μηχανικός Τ.Ε
