Συντρόφισσες και σύντροφοι, μέλη και φίλοι της Δημοκρατικής Αριστεράς
παρακολουθούμε όλοι μετά την πρόσφατη εκλογική ήττα μια ακόμα πιο
προβληματική διαχείρισή της. Η διαλυτική κατάσταση οφείλεται κατά κύριο
λόγο στην ταυτόχρονη υιοθέτηση συλλογικών και ατομικών επιλογών με κοινό
χαρακτηριστικό ότι αντιμετωπίζουν τη ΔΗΜΑΡ ως μεταβατικό σχήμα προς ευρύτερη
προεκλογική σύμπραξη.
Οι υπογράφοντες αυτό το κείμενο, πιστεύουμε ότι, παρά την έκταση της εκλογικής
υποχώρησης, η δύναμη της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι οι δεκάδες χιλιάδες
ανιδιοτελείς πολίτες που οικοδόμησαν και στήριξαν αυτό το κόμμα και συνεχίζουν
να θεωρούν αναγκαία την αυτόνομη πολιτική παρουσία του. Δεν σκοπεύουμε να
προσθέσουμε μια ακόμα τάση / ομάδα στις υπάρχουσες. Καταθέτουμε την αγωνία
μας και μια ξεκάθαρη, χωρίς αμφισημίες πρόταση, που μπορεί να βοηθήσει στην
υπέρβαση των ομαδοποιήσεων και των ατομικών στρατηγικών.
Στις σημερινές συνθήκες είναι απολύτως αναγκαία η ύπαρξη ενός σύγχρονου
κόμματος της Αριστεράς και της πολιτικής οικολογίας. Οι αποφάσεις του Ιδρυτικού
Συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ είναι περισσότερο παρά ποτέ επίκαιρες.
Η χώρα χρειάζεται στρατηγική και δημόσιες πολιτικές που δεν θα συντηρούν ούτε
θα βελτιώσουν απλώς τις δομές και τις λειτουργίες, που μας οδήγησαν στη σημερινή
κατάσταση, αλλά θα τις μεταρρυθμίσουν δραστικά προς όφελος των πολιτών με
την συμμετοχή της κοινωνίας. Γι’ αυτό το λόγο στεκόμαστε κριτικά απέναντι στην
υπόθεση της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, στα κελεύσματα δηλαδή συμπράξεων
κορυφής, που υπερασπίζονται τις πιο συντηρητικές πολιτικές επιλογές και αποσιωπά
τις πολιτικές ευθύνες που μας οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση. Ο χώρος του
δημοκρατικού σοσιαλισμού, της ανανεωτικής αριστεράς, της πολιτικής οικολογίας,
δεν μπορεί να έχει σχέση με έναν ουδέτερο εκσυγχρονισμό, ούτε με την κοινωνική
αναλγησία, την προχειρότητα και την αναποτελεσματικότητα των συντηρητικών
επιλογών της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.
Η αλλαγή πολιτικής είναι άμεση και αδήριτη ανάγκη. Η ΔΗΜΑΡ πρέπει να εργαστεί
για τη διαμόρφωση μιας νέας, προοδευτικής, Κυβερνητικής Πλειοψηφίας. Το πολιτικό
περιεχόμενο αυτής της πλειοψηφίας, πρέπει να συζητηθεί δημόσια και ανοικτά και να
αφορά τα ακόλουθα βασικά ζητήματα:
o Αναδιάρθρωση του χρέους και αναδιαπραγμάτευση του πλαισίου
δημοσιονομικής προσαρμογής με στόχο την ουσιαστική υποστήριξη της
ανάπτυξης και της απασχόλησης. Η βέβαιη (και αναγκαία) αναδιάρθρωση του
δημόσιου χρέους δεν πρέπει να γίνει αφορμή για ένα νέο γύρο υφεσιακών και
αντικοινωνικών μέτρων.
o Υπεράσπιση του κράτους πρόνοιας και διασφάλιση επαρκούς και ποιοτικής
στήριξης όλων των ανθρώπων που διαμένουν στη χώρα.
o Αντιμετώπιση της ανεργίας με στόχο την γρήγορη και σημαντική
αποκλιμάκωση του ποσοστού ανεργίας.
o Ανταγωνιστική και παραγωγική μικτή οικονομίαμε διαφανείς σχέσεις ανάμεσα
στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα.
o Νέο αναπτυξιακό πρότυπο με αδιαπραγμάτευτη περιβαλλοντική ατζέντα.
o Προώθηση δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων του πολιτικού συστήματος.
o Μέτωπο στον κοινωνικό συντηρητισμό, τον εθνικισμό και τον λαϊκισμό.
o Εκσυγχρονισμό του δημόσιου τομέα, ώστε να είναι αποτελεσματικός,
απαλλαγμένος από τον κομματισμό, χωρίς γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και
με κοινωνική λογοδοσία.
o Υπεράσπιση της εργασίας, κοινωνική αλληλεγγύη.
o Διεκδίκηση δημοκρατικώναλλαγών στην δομή και λειτουργία της Ευρωπαϊκής
Ένωσης.
Αναγνωρίζουμε ότι η εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης έχει διαφορετικά,
πλην όμως σημαντικά προβλήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί αυταπάτες, επιλεγεί
τον εύκολο λόγο της καταγγελίας και της υπόσχεσης για ολική επαναφορά στην
πρότερη κατάσταση και απορρίπτει τις αναγκαίες προσπάθειες εκσυγχρονισμού
και αλλαγών. Η πολιτική του κυριαρχείται από την αναπαραγωγή αριστερών και
λαϊκίστικων στερεοτύπων και συμμετέχει - από κοινού με τη Ν.Δ - στην εμπέδωση
μιας καρικατούρας δικομματισμού.
Στην κατεύθυνση αυτή ΔΗΜΑΡ έχει ένα, ιδιαίτερο και μοναδικό ρόλο στο σημερινό
πολίτικο σκηνικό. Είναι η δύναμη που μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην
συγκρότηση του νέου προοδευτικού πλειοψηφικού ρεύματος με άξονες τον
ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας και ένα σοβαρό, ρεαλιστικό πρόγραμμα
ανόρθωσής της και αντιμετώπισης των κοινωνικών συνεπειών της κρίσης. Η
αυτόνομη εκλογική της κάθοδος στις προσεχείς εκλογές, παρά τις ιδιαίτερες
δυσκολίες, είναι για τούτο βασική μας επιλογή.
Βασική μας επιλογή επίσης είναι ότι ο διάλογος για την συγκρότηση αυτής της
νέας Κυβερνητικής Πλειοψηφίας και του χώρου του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού
δεν μπορεί να γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες και μέσω επιτροπών. Ο διάλογος
πρέπει να είναι δημόσιος και ανοιχτός.
Όλα τα παραπάνω, όπως και η πορεία του κόμματος μας, πρέπει να συζητηθούν
ανοιχτά και με ειλικρίνεια στο έκτακτο συνέδριο του Σεπτεμβρίου. Κάθε πρόταση για
αναβολή του συμβάλει σε διαλυτικά φαινόμενα.
Η κρίση του πολιτικού συστήματος, οι ανάγκες της κοινωνίας αλλά και η εμπειρία μας
από τη λειτουργία του κόμματός μας θέτουν έντονα επί τάπητος την αναγκαιότητα
ενός άλλου τύπου πολιτικής οργάνωσης. Τα νοσηρά φαινόμενα αρχηγισμού,
κομματικής γραφειοκρατίας, προσωπικών στρατηγικών και ομαδοποιήσεων
χωρίς αρχές θα πρέπει να καταπολεμηθούν συστηματικά. Στη ΔΗΜΑΡ μπορούμε
να προχωρήσουμε στις απαιτούμενες αλλαγές πολιτικής γραμμής και στον
εκσυγχρονισμό της λειτουργίας του κόμματος με τις αναγκαίες αλλαγές σε δομές και
πρόσωπα σε όλα τα επίπεδα, μακριά από σκοπιμότητες κι επετηρίδες.
1. Σίμος Βαρδάκας, υπ. ευρωβουλευτής (Αργολίδα)
2. Μαρία Γιαννακάκη, μέλος Κ.Ε- βουλευτής (Β ́ Πειραιά)
3. Χρήστος Γκαρμπούνης, μέλος Κ.Ε (Αν. Μακεδονία- Θράκη)
4. Γιώργος Ιωαννίδης, μέλος Κ.Ε, υπ. ευρωβουλευτής (Α ́
5. Ελένη Καρατζόλα, μέλος ΚΕ, υπ. ευρωβουλευτής (Δωδεκάνησα)
6. Χριστίνα Κωλέττη, μέλος Κ.Ε, υπ. ευρωβουλευτής (Κορινθία)
7. Σταμάτης Μαλέλης, μέλος Κ.Ε(Α ́Αθήνας)
8. Δημήτρης Οικονομίδης, μέλος Ν.Ε Ηλείας
9. Έφη Παγκάλου, μέλος Κ.Ε (Β ́Αθήνας)
10. Παναγιώτης Παπαθεοδωρόπουλος, μέλος Κ.Ε (Αχαΐα)
11. Γιάννης Σπιλάνης, μέλος ΚΕ (Β. Αιγαίο)
12. Παύλος Τζιας, μέλος ΚΕ (Κορινθία)
παρακολουθούμε όλοι μετά την πρόσφατη εκλογική ήττα μια ακόμα πιο
προβληματική διαχείρισή της. Η διαλυτική κατάσταση οφείλεται κατά κύριο
λόγο στην ταυτόχρονη υιοθέτηση συλλογικών και ατομικών επιλογών με κοινό
χαρακτηριστικό ότι αντιμετωπίζουν τη ΔΗΜΑΡ ως μεταβατικό σχήμα προς ευρύτερη
προεκλογική σύμπραξη.
Οι υπογράφοντες αυτό το κείμενο, πιστεύουμε ότι, παρά την έκταση της εκλογικής
υποχώρησης, η δύναμη της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι οι δεκάδες χιλιάδες
ανιδιοτελείς πολίτες που οικοδόμησαν και στήριξαν αυτό το κόμμα και συνεχίζουν
να θεωρούν αναγκαία την αυτόνομη πολιτική παρουσία του. Δεν σκοπεύουμε να
προσθέσουμε μια ακόμα τάση / ομάδα στις υπάρχουσες. Καταθέτουμε την αγωνία
μας και μια ξεκάθαρη, χωρίς αμφισημίες πρόταση, που μπορεί να βοηθήσει στην
υπέρβαση των ομαδοποιήσεων και των ατομικών στρατηγικών.
Στις σημερινές συνθήκες είναι απολύτως αναγκαία η ύπαρξη ενός σύγχρονου
κόμματος της Αριστεράς και της πολιτικής οικολογίας. Οι αποφάσεις του Ιδρυτικού
Συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ είναι περισσότερο παρά ποτέ επίκαιρες.
Η χώρα χρειάζεται στρατηγική και δημόσιες πολιτικές που δεν θα συντηρούν ούτε
θα βελτιώσουν απλώς τις δομές και τις λειτουργίες, που μας οδήγησαν στη σημερινή
κατάσταση, αλλά θα τις μεταρρυθμίσουν δραστικά προς όφελος των πολιτών με
την συμμετοχή της κοινωνίας. Γι’ αυτό το λόγο στεκόμαστε κριτικά απέναντι στην
υπόθεση της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, στα κελεύσματα δηλαδή συμπράξεων
κορυφής, που υπερασπίζονται τις πιο συντηρητικές πολιτικές επιλογές και αποσιωπά
τις πολιτικές ευθύνες που μας οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση. Ο χώρος του
δημοκρατικού σοσιαλισμού, της ανανεωτικής αριστεράς, της πολιτικής οικολογίας,
δεν μπορεί να έχει σχέση με έναν ουδέτερο εκσυγχρονισμό, ούτε με την κοινωνική
αναλγησία, την προχειρότητα και την αναποτελεσματικότητα των συντηρητικών
επιλογών της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.
Η αλλαγή πολιτικής είναι άμεση και αδήριτη ανάγκη. Η ΔΗΜΑΡ πρέπει να εργαστεί
για τη διαμόρφωση μιας νέας, προοδευτικής, Κυβερνητικής Πλειοψηφίας. Το πολιτικό
περιεχόμενο αυτής της πλειοψηφίας, πρέπει να συζητηθεί δημόσια και ανοικτά και να
αφορά τα ακόλουθα βασικά ζητήματα:
o Αναδιάρθρωση του χρέους και αναδιαπραγμάτευση του πλαισίου
δημοσιονομικής προσαρμογής με στόχο την ουσιαστική υποστήριξη της
ανάπτυξης και της απασχόλησης. Η βέβαιη (και αναγκαία) αναδιάρθρωση του
δημόσιου χρέους δεν πρέπει να γίνει αφορμή για ένα νέο γύρο υφεσιακών και
αντικοινωνικών μέτρων.
o Υπεράσπιση του κράτους πρόνοιας και διασφάλιση επαρκούς και ποιοτικής
στήριξης όλων των ανθρώπων που διαμένουν στη χώρα.
o Αντιμετώπιση της ανεργίας με στόχο την γρήγορη και σημαντική
αποκλιμάκωση του ποσοστού ανεργίας.
o Ανταγωνιστική και παραγωγική μικτή οικονομίαμε διαφανείς σχέσεις ανάμεσα
στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα.
o Νέο αναπτυξιακό πρότυπο με αδιαπραγμάτευτη περιβαλλοντική ατζέντα.
o Προώθηση δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων του πολιτικού συστήματος.
o Μέτωπο στον κοινωνικό συντηρητισμό, τον εθνικισμό και τον λαϊκισμό.
o Εκσυγχρονισμό του δημόσιου τομέα, ώστε να είναι αποτελεσματικός,
απαλλαγμένος από τον κομματισμό, χωρίς γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και
με κοινωνική λογοδοσία.
o Υπεράσπιση της εργασίας, κοινωνική αλληλεγγύη.
o Διεκδίκηση δημοκρατικώναλλαγών στην δομή και λειτουργία της Ευρωπαϊκής
Ένωσης.
Αναγνωρίζουμε ότι η εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης έχει διαφορετικά,
πλην όμως σημαντικά προβλήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί αυταπάτες, επιλεγεί
τον εύκολο λόγο της καταγγελίας και της υπόσχεσης για ολική επαναφορά στην
πρότερη κατάσταση και απορρίπτει τις αναγκαίες προσπάθειες εκσυγχρονισμού
και αλλαγών. Η πολιτική του κυριαρχείται από την αναπαραγωγή αριστερών και
λαϊκίστικων στερεοτύπων και συμμετέχει - από κοινού με τη Ν.Δ - στην εμπέδωση
μιας καρικατούρας δικομματισμού.
Στην κατεύθυνση αυτή ΔΗΜΑΡ έχει ένα, ιδιαίτερο και μοναδικό ρόλο στο σημερινό
πολίτικο σκηνικό. Είναι η δύναμη που μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην
συγκρότηση του νέου προοδευτικού πλειοψηφικού ρεύματος με άξονες τον
ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας και ένα σοβαρό, ρεαλιστικό πρόγραμμα
ανόρθωσής της και αντιμετώπισης των κοινωνικών συνεπειών της κρίσης. Η
αυτόνομη εκλογική της κάθοδος στις προσεχείς εκλογές, παρά τις ιδιαίτερες
δυσκολίες, είναι για τούτο βασική μας επιλογή.
Βασική μας επιλογή επίσης είναι ότι ο διάλογος για την συγκρότηση αυτής της
νέας Κυβερνητικής Πλειοψηφίας και του χώρου του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού
δεν μπορεί να γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες και μέσω επιτροπών. Ο διάλογος
πρέπει να είναι δημόσιος και ανοιχτός.
Όλα τα παραπάνω, όπως και η πορεία του κόμματος μας, πρέπει να συζητηθούν
ανοιχτά και με ειλικρίνεια στο έκτακτο συνέδριο του Σεπτεμβρίου. Κάθε πρόταση για
αναβολή του συμβάλει σε διαλυτικά φαινόμενα.
Η κρίση του πολιτικού συστήματος, οι ανάγκες της κοινωνίας αλλά και η εμπειρία μας
από τη λειτουργία του κόμματός μας θέτουν έντονα επί τάπητος την αναγκαιότητα
ενός άλλου τύπου πολιτικής οργάνωσης. Τα νοσηρά φαινόμενα αρχηγισμού,
κομματικής γραφειοκρατίας, προσωπικών στρατηγικών και ομαδοποιήσεων
χωρίς αρχές θα πρέπει να καταπολεμηθούν συστηματικά. Στη ΔΗΜΑΡ μπορούμε
να προχωρήσουμε στις απαιτούμενες αλλαγές πολιτικής γραμμής και στον
εκσυγχρονισμό της λειτουργίας του κόμματος με τις αναγκαίες αλλαγές σε δομές και
πρόσωπα σε όλα τα επίπεδα, μακριά από σκοπιμότητες κι επετηρίδες.
1. Σίμος Βαρδάκας, υπ. ευρωβουλευτής (Αργολίδα)
2. Μαρία Γιαννακάκη, μέλος Κ.Ε- βουλευτής (Β ́ Πειραιά)
3. Χρήστος Γκαρμπούνης, μέλος Κ.Ε (Αν. Μακεδονία- Θράκη)
4. Γιώργος Ιωαννίδης, μέλος Κ.Ε, υπ. ευρωβουλευτής (Α ́
5. Ελένη Καρατζόλα, μέλος ΚΕ, υπ. ευρωβουλευτής (Δωδεκάνησα)
6. Χριστίνα Κωλέττη, μέλος Κ.Ε, υπ. ευρωβουλευτής (Κορινθία)
7. Σταμάτης Μαλέλης, μέλος Κ.Ε(Α ́Αθήνας)
8. Δημήτρης Οικονομίδης, μέλος Ν.Ε Ηλείας
9. Έφη Παγκάλου, μέλος Κ.Ε (Β ́Αθήνας)
10. Παναγιώτης Παπαθεοδωρόπουλος, μέλος Κ.Ε (Αχαΐα)
11. Γιάννης Σπιλάνης, μέλος ΚΕ (Β. Αιγαίο)
12. Παύλος Τζιας, μέλος ΚΕ (Κορινθία)