Τρία χρόνια μέσα στο μνημόνιο πολύ φτωχότεροι , με πολύ κατώτερη ποιότητα ζωής συνειδητοποιούμε οι περισσότεροι τουλάχιστον ,ότι ο δρόμος αυτός οδηγεί τον μεν λαό στη πλήρη εξαθλίωση , στη δε υπερ- εθνική ελίτ της παγκοσμιοποίησης με τους ντόπιους συνεργάτες της , της εξασφαλίζει την απόλυτη εξουσία.
Είμαστε καταδικασμένοι ή μπορούμε να κάνουμε κάτι ;
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ
Δεν νοιώθουμε ένοχοι, επειδή προτιμάμε να ταΐσουμε τις οικογένειές μας , παρά να πληρώσουμε το χαράτσι, της ΔΕΗ.
Δεν ανεχόμαστε να κρυώνουν τα παιδιά μας για να πληρώνουμε τοκογλυφικά δάνεια στη τράπεζα.
Επιλέγουμε ν’ αντισταθούμε στη φοροληστία για να πληρώσουμε τα φάρμακά μας.
Δεν νοιώθουμε ένοχοι, επειδή δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι για τη κατάσταση της χώρας.
Για να φτάσει η χώρα μέχρι εδώ εφαρμόστηκε ένα σχέδιο που εξελίσσεται εδώ και δεκαετίες .
Καταστρέφοντας το παραγωγικό ιστό με τις οδηγίες και τα χρήματα της Ε.Ε. , χρεώνοντάς την, αφαιρώντας της την νομισματική της αυτονομία, εκμαυλίζοντας συνειδήσεις με τις πελατειακές σχέσεις κατάφεραν , να μας ποδοπατήσουν ,να χάσουμε την υπόστασή μας σαν χώρα και τώρα είναι έτοιμοι να μας λεηλατήσουν.
Επειδή οι παγκόσμιοι εξουσιαστές και οι εγχώριοι συνεργάτες τους (πολιτικό σύστημα και Μ.Μ.Ε) , γνωρίζουν ότι καταπατούν αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα και φοβούνται την αντίδρασή μας προσπαθούν, τρομοκρατώντας μας, καλλιεργώντας μας φρούδες ελπίδες και τέλος βάζοντας τον ένα απέναντι στον άλλο , να μας κρατούν υποταγμένους.
Αυτό λοιπόν που πρέπει να κάνουμε είναι από τις αυθόρμητες αντιδράσεις αγανάκτησης , να περάσουμε στην οργανωμένη δράση.
Όλοι μαζί χωρίς κομματικές ταυτότητες, χωρίς φανατισμό και εθνικιστικές , δήθεν πατριωτικές εξάρσεις ,συνειδητοποιώντας την απάτη « περί ανάπτυξης στο τέλος του χρόνου « !!!! για πολλοστή φορά, δηλώνουμε ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι ν’ ανεχθούμε άλλο τη κοροϊδία .
Επί τέλους οφείλουμε περισσότερο σεβασμό στην ιστορία μας, στο τόπο μας , στο μέλλον των παιδιών μας.
Αποφασίζουμε να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας ,έχοντας επίγνωση ότι αν δεν το κάνουμε εμείς ,δεν πρόκειται να το κάνει κανείς άλλος για μας.
Ξέρουμε ότι ο δρόμος θα είναι μακρύς και δύσκολος αλλά είμαστε σίγουροι ότι αξίζει να τον βαδίσουμε όλοι μαζί.
Σας καλούμε να συμμετέχετε στη συνέλευση – συζήτηση που θα γίνει την Κ υ ρ ι α κ ή 31-3-2013 στο Δ η μ α ρ χ ε ί ο Κ ι ά τ ο υ, ώρα 19.30