Το Φεστιβάλ που πραγματοποιείται στο Δημοτικό Θέατρο Κορίνθου- αίθουσα «Γεώργιος Σάμιος» -(Κολοκοτρώνη & Δαμασκηνού) και θα διαρκέσει από την 31η Ιουλίου έως και τις 10η Αυγούστου, θα παρουσιάσει παραστάσεις που θα καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα του θεατρικού ρεπερτορίου με τη συμμετοχή θεατρικών ομάδων από διάφορες πόλεις της Ελλάδας και της Κύπρου.
Ο Δήμαρχος στο σύντομο χαιρετισμό του, καλωσόρισε στη πόλη μας, τις συμμετέχουσες θεατρικές ομάδες για το 11ο διαγωνιστικό Φεστιβάλ, όπως επίσης και τους πολλούς συνδημότες μας που για άλλη μια φορά κατέκλυσαν την αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου Κορίνθου, η οποία όπως αποδεικνύεται από τη συμμετοχή του κόσμου, είναι μικρή για τέτοιες θεατρικές παραστάσεις. Επ΄ ευκαιρία δήλωσε, ότι ο Δήμος λυπάται για τις καταστροφές που υπέστη το ανοικτό και μεγάλο θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» στα Εξαμίλια και σημείωσε ότι καταβάλλονται εκ μέρους της Δημοτικής Αρχής πολλές προσπάθειες να περιέλθει το παραπάνω θέατρο στο Δήμο μας, ώστε να αποκατασταθεί και να αποδοθεί στις θεατρικές Ομάδες.
Αναφέρθηκε στην αξιέπαινη προσπάθεια που καταβάλλουν οι ηθοποιοί οι οποίοι παρότι είναι ερασιτέχνες, το αποτέλεσμα είναι άκρως επαγγελματικό και σε αυτό, συμβάλλουν όχι μόνο αυτοί που βρίσκονται στο παρασκήνιο αλλά και αυτοί που είναι πίσω από την σκηνή.
Τόνισε επίσης ο Αλέξανδρος Πνευματικός ότι οι παραστάσεις αυτές περιέχουν μια εκπαιδευτική διάσταση αλλά παράλληλα διασκεδάζουν τους θεατές, οι οποίοι βρίσκουν στο Θέατρο μια διέξοδο από τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Οσο αναφορά στη παράσταση, η Θεατρική Ομάδα του Δήμου Ιλίου απέδωσε στο παλκοσένικο εξαιρετικά ένα έργο του Μπέρτολτ Μπρέχτ, το οποίο αναφερόταν στη «Νούκα της Γεωργίας με τους αριστοκράτες να μάχονται για να διαφυλάξουν τα ήδη κεκτημένα κι άλλους που προσπαθούν με κάθε τρόπο να πάρουν την εξουσία, αδιαφορώντας για το λαό που αργοπεθαίνει. Όταν ο τελευταίος ξεσπά, η αντίδραση του αρχικά καταπνίγεται στο αίμα. Μέσα σε μια τέτοια περίοδο αναταραχών όμως, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά. Μια υπηρέτρια προσπαθεί να σώσει το παιδί του κυβερνήτη. Ένα παιδί τυχερό, γεννημένο διάδοχος, και άτυχο ταυτόχρονα γιατί η μάνα του, προκειμένου να γλιτώσει η ίδια, το εγκαταλείπει. Την ίδια στιγμή ένας μπεκρούλιακας γραφιάς χρίζεται δικαστής, αρχίζει να απονέμει μια αλλιώτικη (δικαιότερη;) δικαιοσύνη και μετά από καιρό καλείται να αποφασίσει : σε ποια μάνα ανήκει το παιδί ; σε εκείνη που το γέννησε ή σε εκείνη που το μεγάλωσε; Στο τέλος του έργου ακούμε : ένα παιδάκι ανήκει σε όποιον το φροντίζει……και η γής με τους καρπούς που περισσεύουν σ΄ αυτούς που την πονούν και τη δουλεύουν».
