Πλην όμως ζούμε και σε μια εποχή που αντί να αναζητούμε πραγματικές λύσεις πολύ εύκολα ανακαλύπτουμε εξιλαστήρια θύματα. Το οργανωμένο κυνήγι είναι ένα από αυτά. Η προκατάληψη και η σκόπιμη παραπληροφόρηση, έχει δαιμονοποιήσει αυτήν την αρχαία ανθρώπινη ασχολία, η οποία με το πέρασμα των αιώνων μετεξελίχθηκε μαζί με την ανθρώπινη φύση και τον πολιτισμό. Ξεκινώντας ως μέσο εξυπηρέτησης της ανάγκης για επιβίωση, έφτασε σήμερα να ικανοποιεί την ανάγκη ψυχαγωγίας και επαφής με τη φύση που τόσο λείπουν από το σύγχρονο άνθρωπο.
Το οργανωμένο κυνήγι, που γίνεται πειθαρχημένα και ευσυνείδητα, με σεβασμό στους νόμους και το περιβάλλον, μπορεί να συμβάλει στην προστασία και στη διατήρηση του φυσικού πλούτου. Ο καλός κυνηγός σέβεται το θήραμα, είναι ενημερωμένος, νομοταγής και ασφαλής. Οι κυνηγετικοί σύλλογοι, έχοντας αναλάβει την ευθύνη της αγωγής, της καλλιέργειας της αγάπης για τη φύση, της προστασίας της άγριας πανίδας και των βιοτόπων της, της πειθαρχίας και του σεβασμού, μόνο θετική συνεισφορά μπορεί να έχουν στο περιβάλλον.
Η πολιτεία έχει συχνά νομοθετήσει δρακόντεια μέτρα κατά του κυνηγιού, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την προστασία της βιοποικιλότητας. Επειδή όμως οι μελέτες τεκμηριώνουν ότι σε περιοχές όπου η θήρα είναι οργανωμένη και συντονισμένη, ο θηραματικός πλούτος διατηρείται και αυξάνεται, θεωρώ ότι θα ήταν χρήσιμο το κράτος να συνεργάζεται και να συμβουλεύεται τους κυνηγετικούς συλλόγους. Ελπίζω ότι στο μέλλον οι κυνηγετικοί σύλλογοι και τα μέλη τους θα αντιμετωπίζονται χωρίς προκατάληψη από την πολιτεία και την κοινωνία, αναγνωρίζοντας ότι κοινή επιδίωξη και συμφέρον όλων είναι η διατήρηση όχι μόνο βιώσιμων, αλλά υγιών, ακμαζόντων οικοσυστημάτων.»
