του Δημήτρη Χρήστου: Την περασμένη Δευτέρα, κάνοντας την πολύ πρωινή βόλτα με το ποδήλατο στην παραλία του Λουτρακίου, αντίκρισα ένα θλιβερό θέαμα. Τόνοι από φύκια και νάιλον σακούλες είχαν καλύψει σε πλάτος 10 μέτρων τα δύο χιλιόμετρα της περίφημης παραλίας αυτής της ονομαστής για τα ιαματικά νερά της πόλης του Κορινθιακού. Επιστρέφοντας το μεσημέρι, η ίδια εικόνα. Σχεδόν όλοι έκαναν ηλιοθεραπεία στις ξαπλώστρες. Ελάχιστοι έκαναν απόπειρα να μπουν στο νερό. Την επομένη το πρωί, πάλι τα ίδια. Αγανάκτησα. Δεν υπήρχε ούτε η ειδικά διαμορφωμένη βάρκα με το απλωμένο μπροστά δίχτυ, για να διορθώσει κάπως την κατάσταση. Ρωτάω έναν καταστηματάρχη: Τι γίνεται εδώ; Γιατί δεν κάνετε κάτι όλοι μαζί, εσείς που έχετε βγάλει τις ξαπλώστρες μπροστά στη θάλασσα; Τι εικόνα είναι αυτή που αντικρίζουν οι πελάτες σας; Δεν φοβάστε μήπως μειωθεί η επισκεψιμότητα στην πόλη σας και η πελατεία στα μαγαζιά σας; Τι να κάνουμε, αυτή είναι δουλειά του Δήμου, ήταν η απάντηση. Εσύ δεν είσαι μέρος του Δήμου; Πήγατε στον δήμαρχο; ερωτώ. Και τι θα βγει άμα πάμε, με ρωτάει. Μάζεψε όσους μπορείς του λέω και πάμε μαζί, εγώ μπροστά που είμαι και δημοσιογράφος και λίγο ώς πολύ θα φοβηθεί τη δημοσιότητα.
Πού είναι οι πολιτιστικές κινήσεις, οι οικολόγοι, ο σύλλογος προστασίας των αδέσποτων ζώων, οι καθηγητές, οι δάσκαλοι και οι μαθητές, να οργανώσουμε μια καμπάνια καθαρισμού της πόλης μας;
Στο γραφείο του δημάρχου
Απευθύνθηκα και σε άλλους βλέποντας παντού απροθυμία. Τζίφος. Αγανάκτησα και τραβάω μόνος μου για το δημαρχείο. Δείχνω τη δημοσιογραφική ταυτότητα και αυτό βοηθάει να φτάσω γρήγορα στο γραφείο του δημάρχου Κώστα Λογοθέτη. Το παράθυρό του έβλεπε την παραλία. Πώς αντέχεις, δήμαρχε, να βλέπεις αυτό το θέαμα. Δεν σε πληγώνει; Αρχίζει η απολογία: Όταν φυσάει μαΐστρος (βορειοδυτικός) όλο το σκουπίδι από τον Πατραϊκό και τον Κορινθιακό τερματίζει εδώ, σε αυτήν την παραλία. Δυστυχώς η ρύπανση μεγαλώνει κάθε χρόνο, όπως βλέπεις.
Και η βάρκα, που έσωζε κάπως την κατάσταση, πού είναι; Έληξε η σύμβαση με τον βαρκάρη στις 12 Αυγούστου, μου απαντάει ο δήμαρχος. Υπάρχει σύμβαση για καθαρισμό υδάτων παραλίας που να λήγει 12 Αυγούστου στην κορύφωση της θερινής σεζόν; Δυστυχώς, απαντάει ο κ. δήμαρχος, η τοπική αυτοδιοίκηση δεν μπορεί πλέον να κάνει τίποτα. Δεν έχει ούτε δικαιώματα ούτε χρήματα. Για να εγκριθεί ένα κονδύλι από τον επίτροπο μπορεί να περάσει και ένας χρόνος! Η κατάσταση είναι τραγική. Να τα γράψεις.
Θα τα γράψω, είπα και έφυγα απογοητευμένος. Όχι μόνον από τον κ. δήμαρχο αλλά και από όλους όσους μίλησα και προσπάθησα να κινητοποιήσω. Μάλιστα, όταν τους είπα ότι πάω μόνος μου στον δήμαρχο, δεν το πίστευαν. Γιατί άραγε; Διότι δεν υπάρχουν Πολίτες. Δεν υπάρχει κοινωνία που να κινητοποιείται. Ο καθένας μόνος του για το ατομικό του συμφέρον και όλοι οι άλλοι ας κόψουν τον λαιμό τους. Το μεγαλύτερο χρονικό όραμα που έχουν είναι το τέλος της σεζόν. Για του χρόνου θα σκεφτούν αργότερα. Αν τους μιλήσεις για δέκα χρόνια μπροστά, θα σου απαντήσουν: Ποιος ζει και ποιος πεθαίνει μέχρι τότε.
Η ρύπανση από ξηράς
Εδώ και τρία χρόνια ο Δήμος Λουτρακίου έδωσε άδεια στα περίπου 40 καταστήματα της μεγάλης παραλίας να βγάλουν ομπρέλες, ξαπλώστρες, τραπεζάκια και να σερβίρουν. Ξαπλώστρα και ομπρέλα είναι δωρεάν, αλλά η παραγγελία υποχρεωτική. Δεν μου άρεσε η εικόνα, αλλά σκέφτεσαι: Αν αυτό βοηθάει τα καταστήματα και οι ξένοι τουρίστες εξυπηρετούνται καλύτερα τώρα, στα χρόνια της κρίσης, ας γίνει.
Στα δύο χιλιόμετρα της παραλίας υπήρχαν πριν άντε το πολύ 30 μικροί κάδοι σκουπιδιών. Σήμερα που τα απορρίμματα έχουν υπερδεκαπλασιαστεί από τα πλαστικά ποτηράκια, οι κάδοι παραμένουν οι ίδιοι και τα σκουπίδια, αφού ξεχειλίσουν... δραπετεύουν προς την ξηρά και τη θάλασσα με τη βοήθεια του ισχυρού λουτρακιώτικου ανέμου. Η πλάκα είναι ότι η παραλία έχει και σημαία ποιότητας καθαρών υδάτων και περιβάλλοντος. Ποιος είναι αρμόδιος για την καθαριότητα; Ο Δήμος. Ναι, αλλά δεν έχει προσωπικό. Γιατί δεν έκανε συμφωνία με τους καταστηματάρχες ο καθένας να καθαρίζει επιμελώς τον δημόσιο χώρο που χρησιμοποιεί; Κάθε πρωί ένας επιθεωρητής να κάνει έλεγχο και όποιος δεν τηρεί τη συμφωνία να του επιβάλλεται να τρώει πρόστιμο.
Ιαματικά λουτρά και χρεωκοπίες...
Το Λουτράκι, όπως και η Αιδηψός και πολλές άλλες πόλεις της χώρας, είναι προικισμένο με περίφημα ιαματικά νερά. Θα έπρεπε όλα τα ξενοδοχεία να είναι συνδεδεμένα με τις πηγές και να προσφέρουν αυτό το θεραπευτικό τρεχούμενο ζεστό νερό από τα βάθη της γης σε Έλληνες και ξένους. Τα ξενοδοχεία θα μπορούσαν να έχουν μέχρι και δωδεκάμηνη σεζόν αν όλα γύρω ήταν όπως πρέπει. Δεν υπήρχε και ούτε υπάρχει όραμα. Το υπερσύγχρονο δημοτικό σπα της πόλης χρεωκόπησε και το κατάσχεσε ο εργολάβος! Τα ξενοδοχεία που πήραν επιδοτήσεις ανακαίνισης στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων, αντί να μεγαλώσουν τα δωμάτια, ώστε να έχουν μπανιέρες με υδρομασάζ με το ιαματικό νερό, έκαναν μπογιατίσματα, αλλαγή κρεβατιών και αποταμίευση. Σήμερα πολλά από αυτά έχουν χρεωκοπήσει και κατασχεθεί από τις τράπεζες, καθώς δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις δανειακές υποχρεώσεις που τους αναλογούν.
Οι πιέσεις του καζίνου και το... δώρο Σαμαρά
Το καζίνο, που προσφέρει σημαντικά έσοδα στον Δήμο (που είναι μέτοχος) στο πλαίσιο της συμφωνίας για την αδειοδότησή του, επικαλούμενο την κρίση, επιχειρεί να πετάξει τον Δήμο έξω από το σχήμα. Η απειλή για απολύσεις προσωπικού (περίπου 1.300 εργαζόμενοι) ανησυχεί τους πάντες. Η μεγάλη μαρίνα, που ήταν από τη σύμβαση υποχρεωμένο να κατασκευάσει και θα αναβάθμιζε συνολικά την πόλη, δεν έγινε γιατί κρίθηκε δαπανηρή για τους καζινάδες. Ο πατριώτης Σαμαράς, ως υπουργός Πολιτισμού, τους έκανε δώρο τη ματαίωση, κρίνοντας τον χώρο όπου θα γινόταν η μεγάλη μαρίνα αρχαιολογικό, λόγω γειτνίασης με την αρχή του αρχαίου διόλκου που συνέδεε τον Κορινθιακό με τον Σαρωνικό. Να σημειώσουμε ότι η γειτνίαση αυτή απέχει τουλάχιστον 800 μέτρα! Έτσι μια λουτρόπολη σαν το Λουτράκι δεν έχει μέρος να δέσει ένα τουριστικό σκάφος (!) εν έτει 2013. Τι έκαναν τόσα χρόνια δημαρχαίοι και νομαρχαίοι, επιχειρηματίες και πολίτες; Σχεδόν τίποτα.
Πάρκινγκ και συγκοινωνίες
Τον Αύγουστο, αν βρεις θέση να παρκάρεις στο Λουτράκι, έστω και παράνομα, σου λένε "αγόρασε λαχείο". Είναι πλέον αργά για να βρεθεί σοβαρή λύση. Τα πάντα έχουν χτιστεί. Τι κάνεις τότε; Φροντίζεις να έχεις καλές δημόσιες συγκοινωνίες για να φτάνουν εύκολα οι επισκέπτες. Δυστυχώς το Λουτράκι έχασε το τρενάκι του και τα δρομολόγια του ΚΤΕΛ είναι αραιά. Δεν πίεσαν, ούτε κανείς ενδιαφέρθηκε, για σύνδεση με τον προαστιακό και τώρα βλέπουν η άλλοτε εξάμηνη και πεντάμηνη θερινή σεζόν να έχει γίνει ουσιαστικά δίμηνη!
Η κοινωνία;
Πού είναι οι πολιτιστικές κινήσεις, οι οικολόγοι, ο σύλλογος προστασίας των αδέσποτων ζώων, οι καθηγητές, οι δάσκαλοι και οι μαθητές, να οργανώσουμε μια καμπάνια καθαρισμού της πόλης μας; Τα γράφω διότι αυτά δεν αφορούν μόνον το Λουτράκι. Το Λουτράκι δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας. Καταλάβατε πόσο κόπο και χρόνο απαιτεί ο ξεσηκωμός της κοινωνίας;
